”Mahirap na masarap ang pagbabarko. Hindi kita gustong dimoralisahin, ang nais ko lang, maging handa ka talaga sa bagong papasukin mo. Kung hindi ka pa naalis huwag kang mainip, makukuha sa tiyaga ‘yan…”
April 14, 1992
Piraeus, Greece
Eman,
Kamustang-kamusta ka na? Pasensya na kung nawalan tayo ng komunikasyon, nakikibalita nga ako kung natuloy ka na, kaso halos isang buwan kami sa dagat, kaya heto ‘yun sulat mo dated February 1. Ngayon ko lang natanggap dito sa Piraeus, Greece dahil drydock kami rito.
So far, ayos na rin ako rito. Medyo sanay na ako, ang pinag-aaralan ko rito kapag libreng oras ay instalasyon ng kuryente sa barko pati ang mga ibat-ibang klase ng motor dahil kung swertihin baka sa susunod ay mag-electrician. Unti-unti lang mahirap biglain dahil hindi biro ang trabaho sa barko.
Mahirap na masarap ang pagbabarko. Hindi kita gustong dimoralisahin, ang nais ko lang, maging handa ka talaga sa bagong papasukin mo. Kung hindi ka pa naalis huwag kang mainip, makukuha sa tiyaga ‘yan.
Hinggil sa buhay seaman, mahirap dahil lagi kapag nabigasyon, buhay ang nakasalalay rin rito. Dahil mahirap rin sabihin kapag inabot ka ng anas-anas (malakas na bagyo) katulad ko unang sakay pa lang galing ng France papunta ng Israel ay inabot na kami ng 3 malalakas na bagyo. Halos wala kaming tulugan, pero sa araw tuloy pa rin ang trabaho sa loob ng barko. Grabe dahil halos isang linggo kaming inalon, talagang napakalaking alon with matching sandstorm. Pakiramdam ko’y masisira itong barko dahil napakalas ng lagabog. Suka’t hilo ang inabot ko, pero kailangan pa rin mag-trabaho sa araw. Kailangang pag nahihilo ka, huwag mong isuko ang katawan o huwag kang matutulog, dahil talo ka hindi ka masasanay sa alon. ‘Yong kasama ko nga ritong bago, trabaho pa rin, may sabit s’yang lata sa leeg para kapag masusuka tuloy pa rin ang trabaho. Maraming klase rin ng alon sa pang araw-araw na nabigasyon ang naranasan ko na’t may mga lugar na kahit anong panahon ay maalon. Katulad dito sa “Bay of Biscay” patungong France, laging maalon dito. Kapag daraan kami rito, naghahanda kami. Halos may mga tali ang gamit namin dito. Dahil kapag nag-swing ang barko, kung mga 30 o 40 (degrees) ang swing ng barko. Ito ang halos nakakahilo ang swing. Hindi basta hilo, sasabihin mo sa sarili na ayaw mo nang mag-barko. Dahil talangang plakda ka, pero kailangan kalabanin mo. Ang solusyon kumain ka, para may isuka. Dahil kapag hindi ka makakain, manghihina ka talaga. Pero ang problema pa rin kapag hilo ka’y di ka makakain. Kaya dapat pilitin mong sarili na kumain.
Kung ang alon ay pasalubong o papuwitan ang dating kahit malakas ay para ka lang nakasakay sa trak o eroplano na lumalagabag. Mahirap pa rin kapag napakalamig, halos manigas ang mga daliri mo’t katawan sa lamig.
Dito pa rin sa barko. Iba’t-ibang ugali talaga ng tao ang makakainkwentro mo. Tingin sa iyo kapag bago, mas senior siya kaya wala kang dapat gawin kundi makisama at bow na lang para walang gulo. Kanya-kanya sa mga baluktot na ideya. Kaya dito ko nalalarawan na paano kung magkaroon ng hindi magandang pangyayari sa barko. Ang tiyak kanya-kanya na rito. Dahil dito masisira talaga ang samahan dahil kanya-kanyang grupo. Solusyon pa rin, tahimik na lang.
Kung utility ang papasukin mo. Linis-linis ‘yan o kung ano ang ipagawa sa iyo ng opisyal, sunod lang. Talagang ganyan sa una. Pero sa malaon masasanay ka rin. Katulad ko rito-pintura, linis at katulong -tulong sa makina, pati nga timpla ng Chief Engineer, pinagawa sa akin. Pero okey lang kapalit naman nito’y napag-aaralan kong makina at motor nama’y relasyon sa kuryente’t medyo maluwag na sa akin.
Masarap kapag nasa puerto ka na laluna’t maganda ang puerto. Kapag hindi ka nagpigil sa gastos, ubos ang kita mo. Pero dito sa biyahe namin dahil Europe at Israel medyo hindi kami makapamili dahil mahal ang presyo ng bilihin, pero para sa kanila ayos lang dahil naka-level sa antas ng pamumuhay nila. Kung sa atin ikukumpara kulang ang sahod para sa maayos na pamumuhay.Tiyak baka hindi mo mapigilan na humanga’t naisin ang mga babaeng Italyana kumpara sa Pranses, Amsterdam, Germany at iba pa. Dahil balanse ang ganda ng taga-Italy, sa kulay, hugis at wankata.
Imagine dito pa sa bayan ni Juan Papa Paulo- sa park balewala ang lips to lips, lamasan at kung magpaparaos sa kotse lang ayos na. Gabi-gabi may bold na palabas sa t.v mga ten o’clock p.m ang umpisa at sa komersyal sa t.v may boobs na pinakikita. Kung talagang dadalhin mo kultura natin dito o ihahambing baka magka culture shock ka! Ganito kaluwag ang pag-ibig sa kanila.
Meron nga kaming nakilala rito, isang saleslady sa tindahan ng sapatos. Akala nga Hapon kami. Tanong nga kung gusto namin makapag-asawa ng Italyana, sabi ko imposible. Sabi nya, hindi imposible dahil gusto rin nila makapag-asawa ng Pinoy. Tol kung pwede lang akong mag -jumpship at wala akong Levy at prinsipyo para sa bayan baka Italyano na tayo.
Kung gusto mo naman ng chicks o paraos dito, punta ng disco at alam mo na pagka-nakainom-mainit ka na. Pero mas type ko ang bago o manligaw talaga rito. Problema lang hindi talaga sila maka-intindi ng ingles. Hirap na hirap sila kaya senyas lang. Siguro kung makakabalik ako ng Manfredonia, Italy talagang gabi-gabi ang gagawin kong dalaw dito sa nakilala ko. Antonella ang pangalan. Sa may bandang itaas ng Europe naman ng France o Germany, 50 U.S.D to 100 U.S.D ang presyo ng chicks dito. Maluluwang na, pero tol kung talagang gusto mo ng ibat-ibang gamit sa sex (dito sa Germany wala ka ng hahanapin pa), magmula sa gamit hanggang sa babae kumpleto sila. May isang lugar sila rito na parang Ermita. Kung gusto mo ng jackol (sasayawan ka ng babae, bold sa salamin) at magdyadyakol ka na. Kung gusto mo naman ng “totkan” handa mo ang 50 U.S.D to 100 U.S.D isang gabi. Kung gusto mong magpalaki ng ari, injection ayos na. Kung gusto na laging matigas
may ipapahid ka. Higit sa lahat baka makarating ka rin dito. Bumili ka ng “fucking doll” ok’s ba?
Tol biro lang nagkwento lang ako ng ganito para malibang-libang.
Oh! papano tol hanggang dito na lang. I hope sa sunod na sulat mo, nakasampa ka na!
Kung saka-sakali at hindi ko natanggap ito dahil nakasakay ka na. Sa mga makakatanggap nito, sana ipadala ito sa iyo.
P.S
Sinulatan ko si Tina nitong buwan ito. Hindi ko alam kung may response.
STP
Kaypee
Kwentulang Marino 
Abril 12, 2009 at 2:08 hapon
hindi talaga biro ang nasa dagat ka, mahirap nga na nasa lupa ka, sa dagat pa. lalo na siguro ang malayo sa pamilya, mahirap din yun, ang positive nga lang ay nakakalibot ka ng mundo. Sana masubukan ko siya ng ISANG beses. ^^
Mayo 12, 2009 at 10:17 umaga
naaliw ako sa kwento mo…detalyado..hehe..actually nagbabsa ako ng mga blog at testmony ng mga esme ng seaman,at ng mga marino mismo…kuha lng ng nfo…Bf ko kc seaman…ang hirap talga malyo sa mahal mo…
Hunyo 18, 2009 at 11:44 umaga
ang gusto ko ay mga pang linis ng mga katawan ha !
Setyembre 19, 2010 at 6:38 umaga
Ang pagbabarko ay katulad din ng isang babaing nanganganak… Ang isang paa nasa hukay….
Pero sa pagbabarko, dalawang paa namin ang nasa hukay, buong buhay namin nasa bingit ng kamatayan palagi…. Hindi lang alon, sabayan pa ng mga PIRATA sa karagatan…..
Sa mga mahal namin sa buhay, asawa, magulang, kapatid, kahit kasintahan….., ipanalangin ninyo kami lagi ha…… Tulad ninyo, hangad din namin ang tagumpay sa aming pag-uwi….
Setyembre 21, 2010 at 1:06 hapon
@jophet tunay ang sinabi mo. Ingat sa paglalayag at sana ay nagustuhan mo ang mga naka-post dito sa KWENTULANG MARINO. Salamat sa pagbisita!
Pebrero 19, 2011 at 4:12 umaga
sa totoong salita,people work at sea totally crazy lalo na sumobra ang contrata.
Pebrero 4, 2013 at 3:14 umaga
sa ngaun,,andto ko sa barko hbng nbasa ko to,,d tlga biro,,after namin sa alon,,sa puro yelo nmn,,bgo after sa yelo,,sa init at pirata nmn kmi ngaun,,,d biro buhay dto sa barko,,sna pahalagahan ng mga anak at aswa ng mga seaman ang gngwa ng knilang ama o anak o kmaganak,,kulungan ang tawg nmn dto,,
Mayo 8, 2014 at 4:01 hapon
Tama ka alwyn..asawa ako ng isang seaman at habang tumatagal lalo akong nag woworry sa hubby ko tuwing nasa barko siya..lalo na’t minsan nagttxt xa sakin na masama pakiramdam nya..kahit ako parang lalagnatin rin dahil wala man lng ako magawa para maalagaan hubby ko..minsan npapaluha pag naalala ko siya sa gabi bago ma2log…3 na anak namin ngayon, pagmamahal at respeto palagi kong sinusukli sa aking marino at alam ko yon ang mkapag sasaya sa kanya…. godbless all seamen….
Pebrero 19, 2011 at 4:17 umaga
kwentuhan lng sinabi mo sa chicks gumising ka sa katotohanan bka pag uwi mo d na kwentuhan kung d kwentahan na.
Pebrero 20, 2011 at 1:24 hapon
tama ka.. pagkatapos ay umaatikabong kwentahan na!!!
Pebrero 4, 2013 at 3:15 umaga
gintong ala ala nlng maiuuwi mo nyan parkner,,
Pebrero 24, 2011 at 5:22 umaga
magandang tanghali. aksidenteng nadaanan ko ang iyong blog at binasa. Nais ko po kayong batiin sa isang napaka-ganda at kawili-wiling mga posts. nais ko sanang padalhan kayo ng message sa pamamagitan ng blog na ito pero walang link para sa messaging.
ako po ay isang writer at reporter para sa isang maritime publication at radio program, interesado po kami ng aking editor sa iyong mga write-ups. nais ko po sana kayong makausap tungkol dito, maaari niyo po akong i-email sa yash.torib@yahoo.com.ph
salamat po.
Pebrero 26, 2011 at 12:55 hapon
salamat sa pagbibigay pansin at interes sa
KWENTULANG MARINO ^_^
Abril 23, 2011 at 12:58 hapon
Naniniwala ako sa yo “Tol”, pero, hindi naman lahat ng nagbabarko ay kagaya mo,mayroon pa rin namang matitino at faithful sa mga mahal nila sa buhay, may takot sa Dyos at takot sa Karma, nadadala ka lang cgoro sa emosyon mo at sa kantyaw ng mga kasama mo, para mo na ring cnabi lahat ng seaman pasaway, pero maganda yan, inamin mo rin kung anong klasing tao ka, buti yan atleast honest ka, saludo ako sayo, wala karing pinag-kaiba sa marami, pero ito sabihin ko sayo tol, 1 dekada na akong nagbabarko, pero d ako kahit sumobok man lang sa mga kamondohang pinagsasabi mo, T.Y…mabuhay ka, congrats…
Abril 26, 2011 at 3:51 umaga
Salamat mHaRvZ sa pagbisita at komento sa Kwentulang Marino.
Paglilinaw lang po na yung post na kwento o sulat ay galing sa isang seaman at itinago na lang natin sa ibang pangalan. Hindi rin po binigyan diin sa kwento na pasaway ang lahat ng seaman o generalized sa kwento na ang mga seaman ay puro bisyo lang.
Ipinaskil ko po ang nasabing kwento o sulat. Hindi para pababain ang ating uri sa pananaw nang makababasa o iba.
Layun ng Kwentulang Marino na maisa-dokumentaryo ang buhay o isang bahagi ng mukha ng mga marino sa isang antas panliteratura.
Sana po ay mabasa ninyo ang kabuuang laman ng Kwentulang Marino. Layunin ng blog na ito na nakasaad sa (disklosyur/daloy ng agos).
Pebrero 25, 2012 at 5:26 umaga
tama… d lahat ng marino hinahabol ay sexual pleasure lg…
problema naman kc pag sinabing seaman ka,,, turing sau agad mambabae…
Mayo 12, 2011 at 4:19 umaga
ako po ay isang studyante… mayroon po kasi kaming takdang aralin tungkol sa buhay marino. kung hindi ninyo maitatanong, ako po ay kumukuha ng kursong BSMarE… magiging marino rin ako balang araw. magiging guide ko po ang mga post ninyo…
salamat
Mayo 12, 2011 at 3:08 hapon
maraming salamat at sana ay makatulong sa iyo ang mga post sa Kwentulang Marino Ginawa ko din ito para maidokumento ang aking pagbabarko. may mga tula din na may kaugnayan sa buhay OFW at Marino. Mungkahi lang na bigyan pansin kung saan at sino gumawa. Paki-share na rin sa mga kaklase ang KWENTULANG MARINO.
Hangad kong makatapos ka’t matupad ang mga pangarap bilang isang marino ^_^
Mayo 25, 2011 at 7:21 umaga
MAGANDA PO..it can makes as inspiration to all seafarers around the world.
Mayo 25, 2011 at 7:26 umaga
nakakawili pong basahin..it makes every FILIPINO Seafarer proud.
inspiration for all of us in the world of seafaring….
Mayo 27, 2011 at 2:07 hapon
Romel salamat sa pagbisita sa Kwentulang Marino. Sana ay maibahagi mo rin ito sa mga kasamahan mong marino.
Ingat sa paglalakbay sa maalong buhay marino!
Hunyo 13, 2011 at 6:36 umaga
Passenger ako, madami na din ako expirience sa barko gaya ng mag jump ship kasama ko sa LA @ San Francisco, matindi pa ung alon na sasagupain nyo sa Pacific Ocean going to Alaska malupet parang dumaan ka sa open sea ng Bahamas @ Bermuda, malupet pa ung sa Ussuala sa Montevideo, isusumpa mo ung byahe na un sa lakas ng alon. Kahit mababa ang sahod ok naman madami naman deskarte dito, sipag lang talaga ang kailangan.
Hunyo 13, 2011 at 3:51 hapon
Ryan salamat sa pagbabahagi ng iyong karanasan at pagbisita sa Kwentulang Marino.
Ingat sa paglalakbay!
Agosto 5, 2011 at 10:02 umaga
Ako po ay kasintahan ng isang marino, nagustuhan ko po ang blog na ito, lubha ko pong naunawaan ang buhay ng isang marino….Mahirap dahil malayo sa minamahal pero kailangan parin tiisin alang-alang sa kinabukasan ng mga taong Mahal mo, kung ako po ang tatanugin, ayoko na po na magbarko ang BF ko, mahirap po lalo na kapag nasa puerto,ibat-ibang breed po pala ng chix ang posibleng makilala….Pero dahil po mahal ko sya, ayoko po pangunahan ang desisyon nya sa pagbabarko dahil alam ko po na yun ang ikaliligaya nya at yun ang profession nya….Susuportahan ko nalang sya at ipagdadasal! May tiwala naman ako sa sinabi nya na san man syang bansa pumunta, iniwan nya sa akin ang puso nya! ayyyyyyyyyyyyiiie! Ingat sa paglalayag mga Marino!
Agosto 6, 2011 at 12:39 hapon
@ Carmi salamat sa pagbisita sa Kwentulang Marino
Agosto 26, 2011 at 10:57 umaga
updated din me sa news 2ngkol manga seaman coz my husband also a seaman. malungkot malayo pero tiis lang..saka love2 ko husband ko.. khit malayo. ung 2ngkolin nya sa aming baby.. ako nlang nagpupuno..dating din tme magkasama kmi araw2.. tipid nlang kc nd forever makasakay cla.pagtitiis hapines din dulo nd me susuko..
Agosto 26, 2011 at 11:02 umaga
i love my husband very much.. kaya kht anung happen nd me susuko..love2 nya baby namin.. naku mahal pa anak kysa mama..nasasaktan me lalo pagdating port na wla 2log sa pagtratrabaho.kaya dahan2 gasta ng pera.
Agosto 26, 2011 at 1:10 hapon
@bea rose tama ‘yun mahalaga ang suporta at ibinibigay mong pagmamahal sa iyong asawa. salamat sa pagbisita sa KWENTULANG MARINO :)))
Setyembre 12, 2011 at 10:17 umaga
super hirap tlaga pag seaman ang napangasawa sana naman ang husband ko wag mambabae natatakot din kasi ako sa mga posibleng sakit na makuha niya ayaw pa naman nun gumamit nang contraceptives …pray nalang kay god na wag syang matukso ayaw ko naman na pagdating nang 20 years na nagbabarko siya aabot na nang 80 na iba ibang babae na ang nagalaw niya diba disgusting naman yun …
Setyembre 30, 2011 at 3:37 hapon
pagtitiwala at matapat na pag-uusap ang kinakailangan…
salamat sa pagdalaw!
Nobyembre 2, 2011 at 8:36 umaga
hi husband ko cman din.ang pblem ng karamihan na wife ng cman ung manga inggetira relatives ng husband.. kala nila porke cman dami pera..nd nila alam na tipid din para future manga anak.. yan sakit pinoy inggetan.. ako didma nlang kc la me ganagawa masama. ang trust husband ko ingatan ko.basta alam ng husband ko better wife me kanya.mamatay ingget kamag anak tawanan ko lng.. haha!!!!!
Nobyembre 20, 2011 at 6:04 hapon
kng,ayaw ninyo mang ba2-e ang husband ninyo lalong masakit isipin na ng lalaki siya..pabayaan nlng ninyo kng saan masaya wag kayong so2purta.
salamat sa mga mahilig mag basa.
GOD BLSS YOU ALL.
Nobyembre 25, 2011 at 3:15 umaga
hello..this blog is really inspiring..ang asawa ko po ay seaman din..5 barko n ang nasakyan nya..bago bago plng xa kumpara sa iba..sa totoo lng nung una apektado ako sa lahat ng mga negative thoughts about sa isang seaman..sabi nga nila SEAMANLOLOKO. sa twing aakyat xa ng barko halo halong emosyon ang narararamdaman ko..malungkot at the same time may kaba takot at paulit ulit n pag siksik n isip ko n baka mamaya ay makagawa ang asawa ko ng isang bagay na ikasasakit ng damdamin ko…
hanggang sa nag karon ako ng chance n makasakay sa barko nila for 5 days ng minsang dumaong ang barko nila sa davao..nakita ng dalawang mata ko kung gano kahirap ang knilang trabaho sa araw araw,,inilibot nya ako sa makina kung san sila nagtatrabaho..namangha ako sa mga nakita ko..natakot na rin dahil sa itchura ng mundong ginagalawan nila sa araw araw..sobrang init at napapligiran sila ng malalaking makina na alam mong sa sandaling magkamali sila ng kilos ay mapapahamak sila..nkakatakot kung tutuusin na makita mo sila n nagtatrabaho sa ganun pero lahat ay tinitiis nila mabigyan lng ng magandang buhay ang knilang pamilya..
nakita ko rin sa muka ng asawa ko kung ganu kahirap ang knyang pinag daraanan sa araw araw..n kapag bumabalik n xa sa kabina ay kitang kita at ramdam ko ang pagod nya sa buong maghapon n pag tatrabaho nya na halos hinde n xa makagulapa at mas nanaisin pa nyang ihiga nlng ang sarili nya sa kama at tuluyan ng magpahnga kahit n puro grasa at pawis pa ang knyang buong katawan..
ang sakit isipin ung hirap at sakripisyo nila para lng maitaguyod ng maayos ang knilang pamilya..ung hirap n hinde nila makasama ang mga mhal nila sa buhay sa mga okasyong espesyal gaya ng pasko bagong taon bday at anniversaries..ung hirap ng hinde nila makapiling ang kanilang asawa sa loob ng maraming buwan at makitang lumaki ang knilang mga anak ng kasama sila..hinde biro ang sakripisyo nila para sa pmilya nila..
ng mag laon ay aking napag tanto n sa halip n isipin ko ang hinde magagandang bagay ay unahin ko munang ipagdasal ang kanyang kaligtasan sa araw araw..at naway bigyan xa ni Lord ng sapat n lakas upang magampanan nya ang knyang mga trabaho sa araw arw..
at sinisigurado ko n twing xa ay magbabakasyon at uuwi sa piling nmin ay ginagawa ko ang lahat para maging isang mabuting kabiyak sa knya at sa mga pagkakataon n yun ay puro magagandang alaala lng ang pinakikita nmin sa knya ng sa gayon sa muli nyang pag akyat sa barko ay puro masayang memories kasama nmin ang kanyang babaunin…
SALUDO ako sa lhat ng seaman sa mundo!!mabuhay kyong lhat!!
Nobyembre 25, 2011 at 11:19 umaga
@ aissah mabuti’t nakita mo ang aktwal na gawain ng isang marino mismo sa loob ng barko. Kaya maiisip mo kung paano sinupin ang kinikita ni mister. Mahalaga pa rin talaga ang pagtitiwala subali’t huwag makalimot sa paalala sa iyong mister ukol sa pag-iingat sa trabaho, kalusugan, tukso at masuyong pagmamahal.
@arnacs at beng salamat sa pagbisita sa KWENTULANG MARINO
Nobyembre 28, 2011 at 9:56 umaga
kamusta kayo mga kapatid na nabubuhay sa laot.ako po ay dating marino at huminto bilang secondo official sa isang tanker pagkatapos nang labinlimang taon sa laot. mahirap na desisyon para sa kalooban ko na iwanan ang simpleng pangarap na malaman kung paano ni magellan na discobre ang filipinas at matupad ang katotohanan na bilog ang mundo. pero bumigay ako sa ngalan nang familia. tanggap nang nobya ko at naging misis ang buhay ko sa laot. 75 at 25 daw ang partihan. lamang daw ako . tama nga sya halos 1/3 nga nang buhay ko ay nasa laot. pag nasa bakasyon naman ay nakihati pa yong gobyerno natin sa pinaghirapan mo. nandyan yong seminar. na yong mga natuturo ay wala namang alam sa barko. makibahagi lang sa pinaghirapan mo sa barko para makuha mo yong tinatawag na certificate. na dapat sana ay nakalaan sa familia mo. dagdag pa dyan ay ang mga kaibigan daw na kilala ka lang pag bagong dating. sana naman ay gumising tayo sa katotohanan. at sa mga maging misis nang marino. simple lang. nagtitiis kami sa barko gayon din kayo sa lupa. ingatan nyo yong 80% na allotment . nag aararo kami nang dagat para maibigay ang kasaganaan sa buhay dahil sa ngalan nang familia. please lang huwag nyo namang tumbasan nang panloloko. naawa ako sa mga kasamahan ko na nakaranas nang ganong pangyayari.
sa kasalukuyan ay nandito ako sa america. na tinatawag na. ” i have an equal rights and justice for all mankind. have a safe sailing,\. see you soon in the port of success..
Nobyembre 28, 2011 at 12:36 hapon
@navigators of aklan, salamat sa pagbisita mo sa Kwentulang Marino at pagbabahagi mo sa iyong karanasan at panawagan. Sana ay magustuhan mo ang iba pang paskil ng Kwentulang Marino laluna’t may kaugnayan sa dagat at paglalakbay.
Sana ay magustuhan mo ang bago kong paskil na maaring manariwa sa iyong gunita. ito ang tulang -BIYAHENG ASYA https://emanzky88.wordpress.com/2011/11/28/biyaheng-asya/
Sakay na! Sagwanin ang KWENTULANG MARINO!
Nobyembre 29, 2011 at 8:02 umaga
gusto ko lng po mag tanung kung anu po ba ang dapat kong maramdaman sa sitwasyon na ganito..
isa po akong babae na may asawang seaman..ng umuwe po ang asawa ko nung 2010 ilang araw plang ang nakakalipas ay may tumawag at nag txt sakin na may relasyon sila ng asawa ko.pero ng tanungin ko ang asawa ko paulit ulit at hinde nag babago ang kanyang sagot wala xang naging ibang babae..pero yung babae ay hinde tumutigil..ngayon lng natuklasan ko sa facebook na ung ibang mga picture ng asawa ko ay nakatag sa kanya..
ganito po kasi yon ung nging kaibigan nya at kasamahan sa barko ay ngkaron ng gf at nging asawa nya ngayon po ay may pinsan yun,,yun pinsan nun ang nagsasabing xa ang nging karelasyon pero iginiit ng asawa ko n hinde nya un nging karelasyon naging kaibigan lng daw dahil nga sa pinsan xa ng gf ng kaibigan nya,,
anu po ba ang dapat kong gawin at ang dapat kong maramdaman sa nkita ko sa facebook nya na ung picture ng asawa ko ay nakatag sa knya..hinde ang asawa ko ang nagtag kundi ung kasamahan at nging kaibigan nya sa barko..anu po ba ang dapat kong isipin?salamat po..
Disyembre 4, 2011 at 5:01 umaga
mahirap tlaga tayo bilang ina at ama sa anak namin . i need to be a strong.. para husband ko cman. dating time magkasama kme.. batid ko hrap ng work nla.. kaya punan ko pg asikaso knya hbang vacation, i cook favorite food nya.. lahat ginagawa ko ng mukha na me katulong nya hehe.. cge lang mportant mahal ko..tawag ko nga kanila ng anak namin manga hari2 d2 bahay…
Disyembre 13, 2011 at 4:15 umaga
gud afternoon po..msarap magbasa dito sa kwento ng mga marino..isa po akong aspiring seaman la pa ho akong experience pero meron na po akong company kaso parang antagal nmn bago ako mkaalis naka2inip lng po..maka2sakay pa po kya ako? naiinspire kc ako magbarko kesa d2 ako sa land magwork..=) bsmt po ako
Disyembre 16, 2011 at 1:42 hapon
Isa ‘yan sa mga sakripisyo. Kailangan din na may determinasyon ka. ipakita mo sa kompanya na mas nakahihigit ka sa iba subalit hindi sa paraan na magsipsip 🙂
Enero 5, 2012 at 1:20 hapon
good day! isa rin akung asawa ng seaman nararamdaman ko kung panu ang wala sa tabi ang asawa sa mga espisyal occasion tulad ng x’mas new year maskit malungkot pero kinakaya naming magiina lalo na my 6 months old kaming baby malaki gastus kaya todo tipid din ako kung sa pagbabae ni minsan di ko naramdaman na nag babae cya habang nasa barko ang payo ko lang laging prayers at communication kay mr.madalas kaming nag chat2 at nagtatawagan sa magic jack u.s lang ang biyahe nila kaya halos araw araw my time cya na makausap kami lam natin lahat na mahirap ang work sa barko isang electrician ang mr. ko kaya laging kung dasal na magampanan niya ng maayos ang work niya at bigyan siya ng talino pasenciya at malakas na pangangatawan ni lord .at sinisiguro ko na ang pinapadala nya ay nagagastus sa may kahulugan bagay at di ku winawaldas minsan mga kamaganak kung makahiram kala mu pinupulot ang pera ay naku! sori cla kahit tawagin pa nila ako kuripot at kinakain ko raw ang tinga ko sori cla at list nkakapagipon ako yang mall na yan bihira lang kaming pumunta ng mga bata 1 a month lang pag naggrocey ng pagkain ng mga bata yun pagdating ng asawa ko saka kami naghohotel at nagmallmall kasama cya ang sarap gastusin ang pinaghirapang ng asawa mu pagkasama mu siyang gumagastus diba at list enjoy boung family pag naghihirap cya sa laot kami rin tiis din saka na lang kami gagastus pagandito na siya at list sabay na uli ang honeymoon namin tuwing uwi niya ang inom ,alak barkada wala sa kanya yan di cya nagpapainom kahit kamaganak kasi ang katuwiran niya pag daw ba naghihirap cya sa barko at nahohomesick kasama ba niya cla di naman db sabi niya sa kin tayong dalawa ang nagiiyakan sa phone pag homesick ako at paghirap sa work sabi niya sa kin kaya kaya pag tuwing uuwi cya deretso kami sa hotel kasama ang mga bata at siempre honeymoon na rin namin uli sana nakatulong rin ang payo ko sa mga asawa ng mga seaman na tulad ko kaya sa buong mundo mga seaman MABUHAY KAYONG LAHAT AND HAPPY NEW YEAR!!!!
Enero 30, 2012 at 8:00 umaga
low..alam nyo blib ako sa buhay ng mga seaman na katulad nyo…may nakilala din ako na seaman..hindi nga daw biro ang buhay seaman dahil malayo kayo sa pamilya nyo..
Isa po akong student may term paper po ako.. sana matulongan mo ako dahil Buhay seaman po ang topic ko..gusto ko pong malaman ang Buhay ng mga seaman?God bless..
Enero 31, 2012 at 3:12 umaga
Gretchen salamat sa pagbisita. Matagal na akong hindi nagbabarko. Ganunpaman, buklat-buklat ka sa aking blog para makadagdag sa iyong term paper. siguro nga ay dapat kong ituloy ang balak kong maglathala ng isang libro sa buhay ng isang seaman (mga tala ng aking paglalakbay, tula at iba pang kuwento)
Marso 25, 2012 at 5:38 umaga
NAkakakabado pala ang maging isang …seaman..nuh..?sa ngayon magseseaman ako ,,na kahit delikado ito parin ang gusto.ko.dahil ito lang nag pangarap ko..because many years will waite this course..but now..im succes in my life..i want to travel any part of the world.gudluck to all.
Marso 25, 2012 at 5:40 umaga
sa lahat ng mga nasa barko magiingat kayo lagi..at wag kakalimutang magdasal sa Diyos
Abril 20, 2012 at 4:13 umaga
this post has a great impact… una alam naman nating mahirap maging seamn, as a wife of a seaman, ayoko makabasa ng ganito. kasi kahit hindi babaero ang asawa ko, pinapalabas nito na ang imahe ng seaman ay manloloko o mahilig sa babae. sana respetuhin natin ang seaman, mas maganda siguro kung ang ipopost nyo ang ang mga problemang kinakaharap ng mga seaman gaya ng asawa ko sa barko. gaya ng ugali ng mga kapitan, mabuting pakikisama, na pwedeng magsilbing example para naman sa mga nag nanais mag seaman.
ang hirap sa barko, at hirap ng mga iniiwan sa lupa, ay labis na malungkot. tapos ganitong kwento ang bubungad sayo. alam na natin na may mga seaman na kagaya ng sumulat na yan. pero marami din ang tapat sa kanilang pamilya. its unfair, kasi nasisira ang imahe ng ibang seaman. maganda at maliwanag ang pagpapahayag nya ng pangyayari sa kanya. pero unfair pa din sa iba na matino at labis na nagsakripisyo para sa pamilya nila.
salamat
Abril 20, 2012 at 7:15 umaga
@riza salamat sa iyong komento subalit gaya nang mga nauna ko ng komento o paliwanag sa iba pa. Kung dissect mo ang post ay hindi generalize sa sulat/kuwento na lahat ng seaman ay ganito. kapag tiningnan mo pa ang ibang post ng KWENTULANG MARINO ay tumatalakay sa kalagayan ng mga OFW/Marino gaya sa kategoryang Tulang Byahe na pinamagatang Takas sa Hunyo at Salungat sa Agos (Sa Manlalayag). ang pagsusulat ay hindi lang ‘the truth and the beautiful’ kapag ba nagsulat at nagkwento ng tungkol sa isang DH na pinay kung paano siya ginahasa at pinagmalupitan o kaya ay nagpuputa bilang kanyang sideline ay nangangahulugan ba na lahat ng OFW ay DH o mababang uri? Mungkahi na himayin mo ang post o kuwento kung may ‘sweeping statement’ na lahat ng seaman ay ganito. Mungkahing languyin mo ang mga post ng KWENTULANG MARINO para higit mo pang makilala kung responsable ba ang nasabing blogista. Maraming salamat sa pagbisita.
Abril 30, 2012 at 4:35 hapon
Hindi ko pa nakita ang trabaho sa barko ng asawa ko ng actual, kaya salamat sa kwento dahil dun gusto ko tuloy magteleport para punasan man lang ang pawis niya.
hindi ko alam kung ganun nga kahirap maging seaman , Ang alam ko lang MAS mahirap maging asawa ng seaman lalo na kung walang respeto sa kasal, walang ugat ang moral ng pagkatao at walang bayag. These men think it’s okay to fuck around as long as they are seafarer, ginagawang excuse ang pagiging seafarer para makapagloko in the end , It will all boil down sa klase ng pagkatao ng isang lalake at hindi sa propesyon. MAHIRAP LOKOHIN ANG MGA BABAE we have been gifted with sharp 5th sense nararamdaman namin madalas ang hindi namin nakikita if hurting your wives feelings is not enough reason for you to stop, isipin niyo mga anak niyo kaya siguro may mga asawa ng seaman na nagloloko dahil nararamdaman nila na pag uwi ng mga asawa nila,after nila mag antay ng ilang taon o buwan “iba na” ang hawak,may mga instances pa na naicocompare niyo ang kutis ,mukha o halinghing ng ginagalaw nyo sa mga misis niyo hay naku kakaawa kaming mga misis nagpapakahirap mag alaga at magtaguyod mag isa ng pamilya at palaguin ang kita. may mga kakailala pa ko na ni hindi nagpapamanicure matapos lang ang bahay, o mabayaran lang tuition ng mga anak… kaya dumadami ang nanloloko ng seaman.
Mayo 2, 2012 at 12:38 hapon
liz totoo ‘yun kaya maraming isinasakripisyo ang isang pamilya na nakadepende sa buhay abroad, may ‘social cost’ na kapalit. segun din naman sa seaman kung ano ang kanyang pananaw pang-sekswal.Sa lipunan natin na ang oryentasyon naming mga kalalakihan ay dominante at ‘chauvinist’ hindi kataka-taka kung bakit marami sa amin ang nagbibilang kung ilang babae ang nakasiping sa bawat port…salamat sa pagbisita. Sana ay languyin mo pa ang ibang post ng Kwentulang Marino
Mayo 2, 2012 at 3:08 umaga
Hi..kamusta po kayong lahat…ako po ay isang call center agent ngayon..single pero may isang anak…im 28 years old and im planing to apply sa seaman position..maganda po ba ang kita sa barko sana mabigyan nyo po ako ng idea..kasi nagdadalawang isip ako..sa sahod po kc dito sa pilipinas kulang na kulang kaya gusto ko humingi ng idea kung maganda ba ang kita sa barko alam ko po kc starting is 600$ sana po matulungan nyo ako..thanks
Mayo 2, 2012 at 12:31 hapon
jake matagal na rin akong naghinto sa pagbabarko. Pero kung ikukumpara mo ang kinikita mo sa iyong trabaho ay mas malaki sa barko kaya lang depende sa agency na papasukan mo. may kumpanya na rin na nagtitipid. kung susumahin mo na malaki ang suweldo pero ang sakop na gawain ay para sa 2 tao. may kumpanya rin na ang trato sa marino ay katulad ng kanilang dalang kargamento=negosyo…
Mayo 12, 2012 at 5:27 umaga
napakahirap pala no pag sasakay ka ng barko gs2 q sanang mag marino kaso nkabasa aqo tongkol buhay marino nag dadalawang isip aq ingat kau jan mga tol ronald pala
Mayo 12, 2012 at 5:32 umaga
mga tol pahenge nalang # ng girl ung europian thankz mga tol
Hunyo 8, 2012 at 12:45 hapon
Asawa rin ako ng seaman.totoong mahirap ang buhay marino pero kahit saang kategorya ng profession ay may kanya kanyang kahirapan.malaking disadvantage nga lang sa pagbabarko yung malalaking alon n kasama nila sa panahon ng bagyo…kailangan lang na lagi silang magdarasal at ipagdasal ng kanilang kapamilya..kailangan din nilang maglibang sa barko dahil mabubuwang sila kapag puro trabaho at hindi nila malabanan ang kalungkutan di bah?
leth
Hunyo 14, 2012 at 3:28 hapon
leth
salamat sa pagbisita sa Kwentulang Marino
Hulyo 10, 2012 at 1:12 umaga
hi,isa rin ako sa inyo asawa ng seaman,bilang tatay,nanay sa aking mga anak,mahirap talaga,lalo na magkasakit isa sa pamilya mo.totoo yun na tudo tipid talaga ang akala ng iba porke asawa mo seaman marami na tinupi di nila alam na tuyo,sardenas minsan,at ito pa masama mga kamag anak….,pag humgi ng pera akala nila may banko cla sa amin,pag di mo naman pa w/rawhin mag raly kaagad sa mga kapitbahay…sabihin kaagad na masama ugali..di nila alam na hirap na asawa ko don sa barko,kayod kalabaw.at tudo tipid kami dahil nangu2pahan lang kami nag aral pa mga anak ko,at tungkol naman sa asawa ko nagpa2salamat din ako ni lord,sa wakas nagbago na rin.masyado magastos pag omuuwe akala mo tatakbo ng pagka senador,bigay dito bigay don,pagnaubos na wala na.back 2 zero naman.pero ngaun ok na dahil may plano na malapit na rin kmi magkabahay sa puerto princesa city palawan,para akin basta lageng magdasal ni lord,at di tayo maniniwala sa mga sabi2 na may iba na ang ating mga mr,dun sa barko.salodo ako sa mga seaman yung mga tapat lang na seaman tulad ng mr ko.pero karamihan naman talaga buotan ang mga seaman.mabi2lang lang ang hindi deba?godblss sa lahat ng seaman mabuhay kayo…
Hulyo 10, 2012 at 5:19 hapon
ma.paz salamat sa pagdaan sa Kwentulang Marino
Hulyo 17, 2012 at 8:04 umaga
que39
asawa ko rin ay seaman.masakit malungkot kapag umaalis cya.mag titiis nlang tayo.Mga kamag anak ng asawa ko sana ipagdasal nalang natin cya.
Hulyo 20, 2012 at 2:41 hapon
Hangad ko po ang kanyang kaligtasan,
Salamat po sa pagbisita sa Kwentulang Marino
Pebrero 15, 2013 at 11:29 umaga
this page is very interesting for me as a seaman’s wife… I can relate much! Sabi nga ng judge na nagkasal sa amin, ang magtrabaho sa makina ng barko ang hardest and loneliest job ever. I have read the whole thread… looking forward to read more real-life stories. 🙂
Pebrero 17, 2013 at 2:51 hapon
Salamat sa pagbisita at komento
Marso 1, 2013 at 5:15 hapon
hello, pwede po mag ask ng advise? bf pa kmi, 1yr & 5mos. na po, nalilito ako kung mag gigive-up nlng ako dhl ayaw ko talaga ng long distance at hindi ko tanggap ang work niya dahil iiwanan lang ako kadalasan. meron pang mga taong magsasabi na marami talagang temptasiyon dahil sa kalungkutan, babae etc. hayyy nalilito talaga ako kung give up nalang o hindi.. hndi pa nkasakay si bf pero malapit na..haistt. parang maloloka ako dahil halos lahat ng comments ay hirap. pero dba life is a decision so i still have a chance to change my lifestyle. pero kawawa nman si bf mabait tlaga. haist help naman po
Marso 2, 2013 at 2:40 hapon
Bonita, una sa lahat higit mo siyang kilala kesa sa mga sinasabi, naririnig o nababasa mo tungkol sa isang marino. Tiwala at pagmamahal ang iyong ibigay at ganundin siya na dapat sanang isukli.
Salamat sa pagbisita sa KWENTULANG MARINO
Marso 12, 2013 at 7:58 hapon
may tiwala po ako sa kanya pero wala po akong tiwala sa NATURE ng work knowing na meron talagang hookers at international pa.. maapektuhan sya ng INFLUENCE , CULTURE, LONELINESS, etc..gusto ko magfight pero ayaw ko talaga ng seaman mapangasaawa pero love ko siya nalilito na ako kung papatuloy ako o hindi.isa siyang mabait na tao at may takot sa diyos.. pero yun nga may influences ..give up nalang po ba solusyon sa aking mga ipinapakita o nadarama? wala talaga akong trust sa nature sa work.
Enero 17, 2014 at 6:35 umaga
Sir tanong ko lng po kung ano ung samahan ng mga elec sa barkona pwd humingi ng tulong pag my problema sa electrical
Marso 2, 2014 at 11:49 umaga
Jonathan salamat sa pagbisita sa Kwentulang Marino, bayaan mo’ itattnong ko sa kaibigan kong electrician.
Marso 24, 2014 at 3:46 hapon
pwedi po bang makahanp dito ng mga kaibigang , marino din po ako offshore vessels, dito po ako ngayun sa north sea, tony_ferrerajr@yahoo.com
salamat po.
Mayo 22, 2014 at 11:17 umaga
Benjie,
Sir salamat at may ganitong kwento regarding sa seaman, ask ko din po kung may samahan ng mga fitter para madagdagan ang kaalaman ko sa propesyon ko.
Salamat..
Mayo 26, 2014 at 4:53 umaga
Benjie sa abot ng alam ko ay wala pa gaya rin ng samahan ng mga electrician. Bayaan mo paalam ko kung may maka-link ako. Salamat sa pagbisita sa Kwentulang Marino
Hunyo 9, 2014 at 5:42 hapon
Ako po ay isang seaman ,gusto ko lang po ipapaliwanag at ibunyag sa mga taong marumi ang isip pag sinabing seaman ka, hindi naman sa pagkukunwari kundi ano ang totoo ay sasabihin ko… ang lagi ko lang marinig sa ibang tao na nasa lupa ay ito.” Seaman? Seamanloloko. ” hindi ba ninyo naisip ano ang buhay ng seaman? kung alam nyo lang sana ciguro mahihiya kayo sa pinagsasabi ninyo, bakit masabing manloloko? para sa akin nasa tao yun Hindi sa napiling profession. kaya Wag manghusga agad na parang alam mo na talaga .Pls do not generalize, kasi kung isipin nyo lang, kami ay mas madalas sa dagat hindi sa Lupa.
Ako si Eugenes (https://m.facebook.com/geuges)
Abril 8, 2015 at 2:04 umaga
Bakit po ang nakalagay na date ay 1992? Updated po ba ito
Abril 20, 2015 at 10:39 umaga
Jo ann salamat sa pagbisita sa
Abril 20, 2015 at 10:49 umaga
Jo ann salamat sa pagbisita sa KWENTULANG MARINO ang nasabing petsa o taon (1992) ay aktwal na sulat :}
Abril 29, 2015 at 8:58 hapon
Salamat po. Godbless
Marso 15, 2016 at 9:13 umaga
mahirap pala mag seamn no!!…ayaw ko nlng mg seamn..
Enero 7, 2018 at 11:29 hapon
kahit advice para sa mga seaman wives tugon ko,seamans related namankaya huwag po kayongmagalit sa akin.mga asawa ng mga seaman diyan,pls lalo nyong mahalin ang inyong asawa.bigyan ninyo ng maraming family support dahil alam ko mahal din niya kayo.ignorin at kalimutan na lamang kung may narinig na nambabae ,naglasing,(etc,etc negatibong mga salita)..ang importante mahal ka niya ,lalo na kung may mga anak kayo magandang ,kinabukasan ng mga bata ang kanyang hangad makamit balang araw.hangang hanga ako sa mga artista,pero mas hanga ako sa mga seaman,i respect seaman,mga martir,bayani kayo para sa akin,,salamat po,God Bless mga seaman!!!