4196

”Mahirap na masarap ang pagbabarko. Hindi kita gustong dimoralisahin, ang nais ko lang, maging handa ka talaga sa bagong papasukin mo. Kung hindi ka pa naalis huwag kang mainip, makukuha sa tiyaga ‘yan…”

April 14, 1992
Piraeus, Greece

Eman,

Kamustang-kamusta ka na? Pasensya na kung nawalan tayo ng komunikasyon, nakikibalita nga ako kung natuloy ka na, kaso halos isang buwan kami sa dagat, kaya heto ‘yun sulat mo dated February 1. Ngayon ko lang natanggap dito sa Piraeus, Greece dahil drydock kami rito.

So far, ayos na rin ako rito. Medyo sanay na ako, ang pinag-aaralan ko rito kapag libreng oras ay instalasyon ng kuryente sa barko pati ang mga ibat-ibang klase ng motor dahil kung swertihin baka sa susunod ay mag-electrician. Unti-unti lang mahirap biglain dahil hindi biro ang trabaho sa barko.

Mahirap na masarap ang pagbabarko. Hindi kita gustong dimoralisahin, ang nais ko lang, maging handa ka talaga sa bagong papasukin mo. Kung hindi ka pa naalis huwag kang mainip, makukuha sa tiyaga ‘yan.

Hinggil sa buhay seaman, mahirap dahil lagi kapag nabigasyon, buhay ang nakasalalay rin rito. Dahil mahirap rin sabihin kapag inabot ka ng anas-anas (malakas na bagyo) katulad ko unang sakay pa lang galing ng France papunta ng Israel ay inabot na kami ng 3 malalakas na bagyo. Halos wala kaming tulugan, pero sa araw tuloy pa rin ang trabaho sa loob ng barko. Grabe dahil halos isang linggo kaming inalon, talagang napakalaking alon with matching sandstorm. Pakiramdam ko’y masisira itong barko dahil napakalas ng lagabog. Suka’t hilo ang inabot ko, pero kailangan pa rin mag-trabaho sa araw. Kailangang pag nahihilo ka, huwag mong isuko ang katawan o huwag kang matutulog, dahil talo ka hindi ka masasanay sa alon. ‘Yong kasama ko nga ritong bago, trabaho pa rin, may sabit s’yang lata sa leeg para kapag masusuka tuloy pa rin ang trabaho. Maraming klase rin ng alon sa pang araw-araw na nabigasyon ang naranasan ko na’t may mga lugar na kahit anong panahon ay maalon. Katulad dito sa “Bay of Biscay” patungong France, laging maalon dito. Kapag daraan kami rito, naghahanda kami. Halos may mga tali ang gamit namin dito. Dahil kapag nag-swing ang barko, kung mga 30 o 40 (degrees) ang swing ng barko. Ito ang halos nakakahilo ang swing. Hindi basta hilo, sasabihin mo sa sarili na ayaw mo nang mag-barko. Dahil talangang plakda ka, pero kailangan kalabanin mo. Ang solusyon kumain ka, para may isuka. Dahil kapag hindi ka makakain, manghihina ka talaga. Pero ang problema pa rin kapag hilo ka’y di ka makakain. Kaya dapat pilitin mong sarili na kumain.

Kung ang alon ay pasalubong o papuwitan ang dating kahit malakas ay para ka lang nakasakay sa trak o eroplano na lumalagabag. Mahirap pa rin kapag napakalamig, halos manigas ang mga daliri mo’t katawan sa lamig.

Dito pa rin sa barko. Iba’t-ibang ugali talaga ng tao ang makakainkwentro mo. Tingin sa iyo kapag bago, mas senior siya kaya wala kang dapat gawin kundi makisama at bow na lang para walang gulo. Kanya-kanya sa mga baluktot na ideya. Kaya dito ko nalalarawan na paano kung magkaroon ng hindi magandang pangyayari sa barko. Ang tiyak kanya-kanya na rito. Dahil dito masisira talaga ang samahan dahil kanya-kanyang grupo. Solusyon pa rin, tahimik na lang.

Kung utility ang papasukin mo. Linis-linis ‘yan o kung ano ang ipagawa sa iyo ng opisyal, sunod lang. Talagang ganyan sa una. Pero sa malaon masasanay ka rin. Katulad ko rito-pintura, linis at katulong -tulong sa makina, pati nga timpla ng Chief Engineer, pinagawa sa akin. Pero okey lang kapalit naman nito’y napag-aaralan kong makina at motor nama’y relasyon sa kuryente’t medyo maluwag na sa akin.

Masarap kapag nasa puerto ka na laluna’t maganda ang puerto. Kapag hindi ka nagpigil sa gastos, ubos ang kita mo. Pero dito sa biyahe namin dahil Europe at Israel medyo hindi kami makapamili dahil mahal ang presyo ng bilihin, pero para sa kanila ayos lang dahil naka-level sa antas ng pamumuhay nila. Kung sa atin ikukumpara kulang ang sahod para sa maayos na pamumuhay.Tiyak baka hindi mo mapigilan na humanga’t naisin ang mga babaeng Italyana kumpara sa Pranses, Amsterdam, Germany at iba pa. Dahil balanse ang ganda ng taga-Italy, sa kulay, hugis at wankata.

Imagine dito pa sa bayan ni Juan Papa Paulo- sa park balewala ang lips to lips, lamasan at kung magpaparaos sa kotse lang ayos na. Gabi-gabi may bold na palabas sa t.v mga ten o’clock p.m ang umpisa at sa komersyal sa t.v may boobs na pinakikita. Kung talagang dadalhin mo kultura natin dito o ihahambing baka magka culture shock ka! Ganito kaluwag ang pag-ibig sa kanila.

Meron nga kaming nakilala rito, isang saleslady sa tindahan ng sapatos. Akala nga Hapon kami. Tanong nga kung gusto namin makapag-asawa ng Italyana, sabi ko imposible. Sabi nya, hindi imposible dahil gusto rin nila makapag-asawa ng Pinoy. Tol kung pwede lang akong mag -jumpship at wala akong Levy at prinsipyo para sa bayan baka Italyano na tayo.

Kung gusto mo naman ng chicks o paraos dito, punta ng disco at alam mo na pagka-nakainom-mainit ka na. Pero mas type ko ang bago o manligaw talaga rito. Problema lang hindi talaga sila maka-intindi ng ingles. Hirap na hirap sila kaya senyas lang. Siguro kung makakabalik ako ng Manfredonia, Italy talagang gabi-gabi ang gagawin kong dalaw dito sa nakilala ko. Antonella ang pangalan. Sa may bandang itaas ng Europe naman ng France o Germany, 50 U.S.D to 100 U.S.D ang presyo ng chicks dito. Maluluwang na, pero tol kung talagang gusto mo ng ibat-ibang gamit sa sex (dito sa Germany wala ka ng hahanapin pa), magmula sa gamit hanggang sa babae kumpleto sila. May isang lugar sila rito na parang Ermita. Kung gusto mo ng jackol (sasayawan ka ng babae, bold sa salamin) at magdyadyakol ka na. Kung gusto mo naman ng “totkan” handa mo ang 50 U.S.D to 100 U.S.D isang gabi. Kung gusto mong magpalaki ng ari, injection ayos na. Kung gusto na laging matigas
may ipapahid ka. Higit sa lahat baka makarating ka rin dito. Bumili ka ng “fucking doll” ok’s ba?

Tol biro lang nagkwento lang ako ng ganito para malibang-libang.

Oh! papano tol hanggang dito na lang. I hope sa sunod na sulat mo, nakasampa ka na!

Kung saka-sakali at hindi ko natanggap ito dahil nakasakay ka na. Sa mga makakatanggap nito, sana ipadala ito sa iyo.

P.S
Sinulatan ko si Tina nitong buwan ito. Hindi ko alam kung may response.

STP
Kaypee