Ang Mga Musmos Sa Gaza

Kablam! Kablam! Kablam!
napipi
ang mga
hagikgik.

Emanzky88
22 Nobyembre 2012

© 2012 Kwentulang Marino
*imahen mula sa FB page- Africa to Gaza Aid Convoy

 

Hipuin Nawa Sila

Sa pelikulang Life Is Beautiful(1997) sa direksyon ni Roberto Benigni at s’ya rin gumanap na pangunahin aktor sa papel na Guido. Ipinakita n’ya sa kanyang anak na si Giosue na ang isang g’yera ay isa lamang laro.

Kinakailangan lamang nyang makipag-kompetensya kay Guido, sumunod sa mga sasabihin para manalo s’ya sa laban at magkamit ng isang “tankeng de gyera.”

Lumalaro sa isip ko, sana may magawa na bagong pelikula, kung paano mapapagaan ang g’yera sa pananaw ng mga musmos sa krisis sa Gaza.

Kung ako ang writer, taas-kamay na aaminin hindi ko makakayang mapasaya ang istorya- paano ko magagawang masaya ang mga batang nalapnos ang mukha sa pulbura, ang mga ina at ama na hawak ang kanilang mga anak na wala nang buhay at hindi alam ang susulingan. Paano ang sitwasyon ng mga doktor at nars na bigyan buhay ang mga batang may malalang sakit o kapapanganak pa lang na sanggol na “kulang sa buwan” kasabay nito ang air strike ng mga Israeli. Paano ko maipapakita na safe ang mga bata na makapaglaro sa mga evacuation center ng U.N kung mismong hedkwarter nito ay damay sa mga pambobomba ng Israel.

Pumasok pa nga sa isip kong meron pwedeng magawang istorya, kaso Hollywood ang mag-prodyus. Eto ang istorya, kukumbinsihin ng mga terorista o Hamas ang mga batang Palestino ng isang laro lang ang paglalagay ng bomba sa kanilang mga katawan; kalaban nila’y mga tropang Israeli, reward nila walang hanggan saya ng paglalaro sa paraiso. Ang wirdo ng pinag-iisip ko nitong mga ilan araw na nagdaan.

Ba’t ba pumapasok sa isip kong mga bagay na ito, pwedeng may koneksyon sa kapistahan ngayon araw na ito ng mahal na poong Sto.NIño sa lahat ng dako o sulok ng Pinas. Malapit kasi sa puso nating mga pinoy partikular na sa mga bata ang nasabing pista. Ipaparada o ipu-prusisyon ngayon ang ibat-bang imahe ng Sto. Niño- me naka-kostyum ng pulis, mangingisda, magsasaka, leyborer, doktora’t marami pang klase na kung minsan ay umaaliw sa mga deboto at manonood.

Kung minsan (kadalasan?) ang isang okasyon ay nawawalan nang tunay na sustansya. Kaya’t naakusahan tayo na ang nasabing selebrasyon ay may hibo ng mga pagano.

Hindi kaya pwedeng panandalian nating alalahanin ang mga musmos na biktima ng digmaan- maging ito may sa Gaza, Iraq, Afghanistan at Mindanao. Sa mga batang Badjao na nagkalat ngayon sa kung aan-saan. Sabi nang iba, “mas mainam pa raw na mamatay ang isang musmos kaysa sa may isip o malaki na sila. Hindi daw nila nakita ang lupit ng mundo.”

Ayokong magpaka-ispiritwal o emosyonal. Sana ang mga batang biktima ng kasakiman, gutom,malalang karamdaman, trahedya at digmaan sa lahat ng panig ng mundo, isa lamang ang wis ko ngayon…sana hipuin nawa sila ng mahal na poong Sto.Niño.

(c) 2009 Kwentulang Marino

 

Iwas Pusoy

Lumaki ‘kong may sangkap ng mga kasabihan o lenggwaheng pang-matanda, maaring sa henerasyon ngayon ay hindi na ganun ka popular, sa mga pamahiin hindi ko ganun ito nayakap. Ang mga matatanda’y mahilig gumamit ng kasabihan o terminolohiya, isa na riyan ang aking tatay, tata Daso at tata Iking na kubrador (sumalangit nawa silang tatlo), sa tatlo, si tata Iking ay mahilig din magkwentu ng mga kababalaghan, minsan ay eksaherado, napagmuni lang ng ako’y magkaroon nang sapat na isip.

Iba’y naintindihan ko, iba naman ay parang dumaan lang sa kabilang tenga , gaya ng “maglunoy ka man sa baklad kung iyong palad, sa diyos ‘kaw ay tumawag,” “kung anong abutan ay siyang talian,””sulat ay basahin, pera ay bilangin.”

Para sa akin angkop o napapanahon ‘yun “hampas sa kalabaw, sa kabayo ang latay.”-nitong nakaraan araw nagpasa ng resolusyon ang U.N , sa 15 myembro ng U.N Security Council 14 ang bumoto ng “immediate ceasefire” sa nagaganap na sigalot sa Gaza. Isa lang ang nag-abstain, ‘wag kayong mabibigla, walang iba kundi ang… U.S na kinakatawan ni Condoleezza Rice. Dahilan, hihintayin pa ang kalalabasan nang bukod na effort ng Egypt-France “peace proposal.”

Wow ang galing naman ng U.S! talagang pinag-iisipan mabuti, hindi sila basta padalus-dalos. Kaya lang, pag nagmuni-muni ka…hindi ba sila ang vanguardia ng demokrasya, nagmamahal sa kapayapaan, kaya nga sila nakikialam sa bawat kaguluhan sa bawat bansang me sigalot sila ang tagapamayapa. Ito yung kumuti sa isip ko (maaring senyo din) nu’n ako’y nasa iskul pa, napapanood sa mga pelikulang Hollywood, musika, radyo at t.v. Namumukod tangi na sila lang ang hindi bumoto!

Bilib talaga ko sa mga tulad ni Bush, Rice, Powell, Cheney na mga grupong “neo-conservative’ higit sa lahat, ang interes pa rin ng mga tulad nila sa lipunan Amerika ang nais manaig at tunay na interbensyunista.

1. Bakit nga naman sila sasama sa boto nang ibang myembro ng U.N Security Council. Sa susunod, baka sila (U.S) naman ang ma-resbakan sa isyu sa Iraq. Sabihin sa kanila, hoy mag-widro na kayo diyan!

2. Lumilitaw ang tunay na kulay ng U.S na sila”y hindi para sa kapayapaan. Eh kahit ako o ikaw na hindi nag-aral ng “international law” o diplomasya, napakababaw naman alibi na hintayin pa ang outcome ng Egypt-France proposal. Ginagawa naman yatang bobo ng U.S ang ibang member ng U.N Security Council!
Mismong ang U.S Senate ay all out support sa ginawa ng Israel. Kakainin nila ‘yun ma-prayd pa naman sila, syempre “superpower”

3. Nakataya dito ay buhay ng mga sibilyan ng magkabilang panig

Sabagay aasa pa ba tayo, yun nga pagpirma lang sa emisyon (CFC ba ‘yun) na sumisira sa “ozone layer “eh ayaw nilang pumirma nuon.

Sa madaling sabi, ika nga sa salitang kanto- Iwas Pusoy Ang U.S!
Pahabol: Hugas Kamay Pa!

(c) 2009 Kwentulang Marino

 

Lamay

Hindi ko maipikit
ang aking mga
mata,
ilan oras na lang
langit ay luluha ng
apoy.
ang dagat ay
pupula,
sa disyerto’y
bubukal ng
dugo.
mananaghoy ang mga
ina
ama
anak,
babae’t
lalaki,
matanda’t
bata.
mananaig ang mga
ingay sa
himpapawid.
gugulong ang mga tanke
sa kalawakan ng
buhangin.
ilan oras na lang-
tropa ng kanluran ay
sasalakay.
dala-dala ay sumisingasing
na poot
nang tagong
intensyon nang….
pagkagahaman.
ilan oras na lang-
marami ang
mananangis….
ilan oras na lang-
at ililibing na ang
bangkay nang….
kapayapaan.

Emanzky88
20 Marso 2003

(c) 2009 Kwentulang Marino

*Wala pa kong kamuwangan sa mundo ng Blog nang malikha ito.Nais ko sana itong i-post sa darating na Marso bilang pag-gunita sa ikaanim na taon ng pagsalakay ng tropang U.S
sa Iraq, minabuti ko ng i-post dahil kagaya rin nang kasalukuyang nagaganap na agresyon sa Gaza ng tropang Israeli ito’y magkahalintulad.Isa na rin itong prostesta sa abot ng aking makakaya bilang pagkondena sa gobyernong Israel at mga kaalyado nito.

 

Krisis Sa Gaza

Ang pambo-bomba sa Gaza at napipintong “ground assault” ng tropang Israeli at pagkapaslang kay Nizar Rayan, isa sa may mataas na katungkulang sa liderato ng Hamas ay higit na krisis ang kakaharapin ng mga Palestino, Israel at ng mundo.

Hindi mapasusubalian ang malaking respeto kay Rayan, isang propesor sa Islamic law, tuwirang nakikipag-upakan sa mga tropang Israeli at isa sa kanyang anak na lalaki ay ipinadala sa isang “suicide mission” na kanyang ikinabuwis ng buhay. Namatay man si Rayan, marami sa mamayan at mga mandirigmang Palestino at Arabo ang binigyan nya ng inspirasyon, hindi mayayanig ng “isang toneladang bomba” ang pakikibaka ng mga Palestino gaya nang ginawa ng mga tropang Amerikano sa Vietnam.

S’yempre pa, binibigyan katwiran ni Bush at Rice (sila na ba ang bagong spokesman at Foreign minister ng Israel?) ang ginawang pananalakay ng mga tropang Israeli. Para sa U.S at Israel wala pang “humanitarian crisis” para sa kanila wala pang kaso ang pagkamatay ng mga sibilyan-mga bata at matanda, “collateral damage” lang ang mga ‘yan. Sabagay magtataka pa ba tayo. eh ano ba ginawa ng tropang U.S sa atin kasaysayan kung papaano minasaker (Fil-American War) ang ating mga kababayan, sa Vietnam at pinakahuli , sa Iraq.

Eh bat’ ang U.S ang pinag-iinitan ko sa nagaganap na krisis sa Gaza strip. Syempre pa,kinukunsinti ng U.S ang ginagawang pananalakay ng Israel sa Gaza. Wala kang maririnig na pagkondena sa U.S. Sabagay… meron ba naman ka-alyadong pinintasan o pinuna kahit mali na ang ginagawa at lihis na sa pandaigdigan patakaran at mga batas na itinakda.

Panawagan lang ng EU at UN na magkaroon ng “truce” kelan, kaya tayo makakarinig nang matinding bagsak sa kanila-“economic embargo,” “tuwiran pamamahalaan ng mga tropang U.N ang nagaganap na krisis,” “isang krimen sa sangkatauhan ang ginagawang paglipol (genocide) sa mga Palestino at mga Arabo ng gobyernong Israel.” Ilusyon pa lang ang mga ito!

Ang mga kontra-argumento ay hindi talaga tunay na maso-solusyunan kung hindi natin babalikan ang tunay at ugat ng kasaysayan sa perspektibang makatwiran, makatao at walang manipulasyon ng kasaysayan, tinutumbok ko baga, bago kayo sa akin ay magre-ak…na may pagkiling ako sa mga Palestino, mungkahing balikan natin ang kasaysayan kung paano planuhin ng U.S, Britanya at mga Israeli (hindi pa ito ang katawagan sa kanila) bago at makaraan ang WW II , ang pagtatayo ng isang Jewish state.

Ang krisis nila’y krisis din natin, marami sa atin ang may pinoy sa nasabing lugar, naninirahan man o nagha-hanapbuhay. Ilulunsad nila (kasama ng mga ka-alyadong pwersa) ang malaking dagok sa mga bansang nagtatanggol at kumukupkop sa Zionistang paninindigan ng Israel sa hindi kumbensyunal na kaparaanan. Nakalulunos….

Sana makita natin ang tunay na kulay ng mga makapangyarihang bansa gaya ng U.S, Britanya at iba pang bansa na nag-aasta para sa kapayapaan, sa likod nito’y dominasyon at pagsasamantala.

Sana Patuloy Natin Hanapin Ang Tunay Na Kahulugan Ng Kapayapaan Nakabase Sa Kalayaan At Katarungan…..Shalom!

(c) 2009 Kwentulang Marino