Kris wants to change Baby James
surname from Yap to Cojuangco-Aquino”
http://www.abs-cbnnews.com

Mapalad. Mapalad ang mga batang
kabilang sa mga
prominenteng apilyido’t angkan.

Angkan na gumuhit sa ating
kasaysayan.
Umugit sa ating
kamalayan
Cojuangco-Aquino
Zobel de Ayala
Yulo
Ledesma
Roxas-Araneta
Lopez
Madrigal.

Kumuti sa kamalayan
ang mga katawagang
Don at Doña
Señorito at Señorita.

Isinalin sa mga
nawindang na isipan
ang mga nalikhang
imahe
kapritso
maniobra
sampalataya
kulay
simbolo.

Malalim na itinanim
sa pundasyon ng kapangyarihan
ang kanilang mga
bihasang katiwala

may katiwala sa Palasyo
may katiwala sa Senado
may katiwala sa Kongreso
may katiwala sa Korte
may katiwala sa Militar
may katiwala sa Piitan
may katiwala sa Simbahan
may katiwala sa Midya
may katiwala sa Sining at Kultura.

Sagana. Saganang-sagana
sa mga
KATIWALA

Papalit-palit
Pasalin-salin

may alilang Abogado
may alilang Doktor
may alilang Diplomatiko
may alilang Obispo
may alilang Heneral
may alilang Intelektwal
may alilang Edukador
may alilang Pastor
may alilang Kolumnista
may alilang Komentarista
may alilang Artista
may alilang Teknokrat
may alilang Manunulat
may alilang Makata.

Sagana. Saganang-sagana
sa mga
ALILA.

Sagana. Saganang-sagana
sa mga
TIMAWA.

“James Yap seeks visitation rights to Baby James.”
– Philippine Entertainment Portal

Sayang. Sayang na sayang
at hawa lang
ang apilyido
sa tycoon na Tsinoy.

Angkan na gumuhit
sa ating kasaysayan.
Umugit sa ating
kamalayan.
Sy
Ty
Tan
Gokongwei
Yuchengco
Gotianun
Caktiong.

Nilamon ang kabuuang
dignidad.
Lumikha ng mekanikal
na buhay

may robot sa Mall
may robot sa Fastfood
may robot sa Pantalan
may robot sa Paliparan
may robot sa Call Center
may robot sa Bangko
may robot sa Pabrika
may robot sa Kabukiran
may robot sa Pabahay
may robot sa Abroad.

Sagana. Saganang-sagana
sa mga
ROBOT.

Masaklap. Masaklap
ang kinahinatnan.
Apilyidong taglay
sa impluwensya
abot sa kinagisnang bayan.
Sa laro ng bola
ang maipagmamalaking
katanyagan.

Iisa lang naman ang
ating sentimiyento
o minanhid
na ngang sentido
kwestyunin
ang iilang
APILYIDO.

Emanzky88
17 Agosto 2010

© 2010 Kwentulang Marino
***
imahe mula sa PEP

Buhay na buhay ang istorya sa libro ni John Perkins na Confessions of an Economic Hit Man sa aking bansa…”

Para namang nanadya ang pagkakataon. Katatapos ko lang basahin ang libro ni John Perkins, Confessions of an Economic Hit Man (2004)
kung saan ay isa siya sa mga instrumento ng U.S para higit na mapagsamantalahan ang mga mahihirap na bansa sa larangan ng ekonomiya, politika, kultura at militar.

Nasabi kong nanadya dahil nabasa ko sa kolum na With Due Respect ni Artemio V. Panganiban sa Philippine Daily Inquirer (March 21, 2010) na may titulong “To be a holdover president, GMA needs the U.S”
Sa nasabing artikulo ay bumisita pala nitong Marso ang National Democratic Institute U.S based think-tank na mas naka-kiling sa administrasyong Obama. Nakipag-pulong sila sa may 30 organisasyon sa 27 beses na upuan. Bago sila umalis ay nag-iwan sila ng 11 pahina na ulat/rekomendasyon.

Naikwento din ni Artemio V. Panganiban na bumisita sa kanyang tahanan ang isa sa kinatawan ng NDI na si Dr. Jamie F. Metzl, nagtapos sa Oxford at Harvard. Personal nilang pinag-usapan ang mga posibilidad na mangyari sa eleksyong darating.

Tunay Na Mukha Ng National Democratic Institute (NDI)

Ano’t hindi ako nagkasya’y may kung anong kuryusidad kong tiningnan sa web ang pangalang Dr. Jamie F. Metzl, isa siyang eksperto sa tinatawag na “public diplomacy,” visiting scholar ng Carnegie Endowment for International Peace na sa maraming pampulitika’t iskolar na librong nalathala ay instrumento o front ng CIA. Sa kanyang artikulong nalathala na U.S Must Win Battle of Images
ay mapapansin ang pagbibigay niya nang direktiba o paglikha ng isang opinyon. Click ko rin ang profile ni Madeleine K. Albright bilang chairperson ng NDI, sa mga nagmamasid sa politika alam na nang lahat na siya’y naging dating nanungkulan sa State Department. Isa sa interesadong natuklasan ko’y nagtayo siya ng isang international strategy consulting firm– Albright Group (2001) na pangunahing kliyente ay gaya ng Coca-Cola, Merck, Dubai Ports World & Marsh & Mclennan Companies. Nakaka-excite pa nito, bukod sa Federal Fund ang nagpopondo dito, nitong 1998 ay nagpondo na rin ang Democratic Century Fund may diin pa dito na “It is managed by the Emerging Markets Group” na kyuryus kong mas tsinek ang pangalang Gregory Fossedal na nasa BOD at may posisyon din na Chief Investment Officer ng DCF. Karamihan sa BOD ng DCF ay dominante ng grupo nila Gregory Fossedal bilang chairman ng Alexis de Tocqueville Institute (AdTi), sabi pa- right-wing think-tank, produced reports & policy research.. Marami silang kliyente sa ibat-ibang larangan ng negosyo, agrikultura, pinansya at imprastruktura. Pati na ang World Bank, Asian Development bank ay kliyente nila. Ibig sabihin di pala tuwirang mga democrats lang ang bumubuo sa NDI! Pati na ang mga nasa right-wing!

Pagsusuma

Ang pagpunta nila dito sa bansa ay hindi nangangahulugan ng kanilang mission statement, tumulong para sa ngalan ng demokrasya at tugunan ang kahilingan ng ilang mga pinoy sa U.S na pagpaabot kay Obama na matiyak na maging maayos ang eleksyon. Para sa akin, ang pakikipagpulong nila sa usapin ng eleksyon,

1. Tuwiran nilang ma-asses ang sitwasyon ng bansa sa pakikipag-pulong sa 30 organisasyon at pakikipag-usap sa mga piling personalidad na lumilikha ng opinyon;

2. Nagsisilbi pa rin ito sa seguridad o katatayuan ng kanilang mga kliyente at kabuang interes ng U.S sa bansa.

3. Pagpaparamdam kay Arroyo at sa iba pang politiko na anumang hakbangin ay kailangan nila ang basbas ng U.S laluna’t makakasama sa kabuuang interes nito.

Nanadya

Muli kong sinulyapan ang libro, hindi ko maiwasang mangiti at mag-isip nang malalim. Buhay na buhay ang istorya sa libro ni John Perkins na Confessions of an Economic Hit Man sa aking bansa.

Emanzky88
21 Marso 2010

© 2010 KWENTULANG MARINO

(Handa Na Ang Mga Tanod)

Handa na ang mga
tanod ng
demokrasya,
istratehikong nakaposisyon na si
Norberto,
ganundin si Delfin
at Reynaldo.

May mga bagong
nakatalagang ministro sa
palasyo,
lumarga na ang mga
dating kabinete
at sekretaryo
sa bawat probinsya’t
distrito.

Handa na ang mga
tanod ng
demokrasya,
magigiting na dating
heneral
sa bawat embahada,
maingat na
katwiran
at salag
sa bawat kondena.

Kulang sa tambol
ang mga rebolusyunaryong
pwersa,
salat sa antisipasyon
at rekurso
ang sa kanila’y nakikita.

Handa na ang mga
tanod ng
demokrasya,
dakipin
ang mga piling kandidato,
nag-aastang galing sa
hirap
na pagka-pangulo.

“May sabwatan sila sa kilusang rebolusyunaryo,
tankang agawin ang tinatamasang
demokrasya
nating mga Pilipino!”

Binangungot
ang katanghaliang tapat
ng mga
balotang
sinakmal nang nabibitak
na pinitak,
mga natutuyot na
pangarap.

Emanzky88
13 Marso 2010

© 2010 Kwentulang Marino

( Silip Sa Kaliwa)

” napaangat ako sa aking upuan ng mabasa ko sa isang “blog” yung latag na tanong ni Tonyo Cruz, isang blogista- Honest question: What if Satur Ocampo runs for president…”

Gusto ko lamang magpatiuna na wala po akong kinaaniban na pampulitikang organisasyon, mapa-kaliwa, kanan o diretso. Hindi rin po ako tagahanga ni Rep. Satur Ocampo, wala din po akong intesyon na makagulo sa kanyang kandidatura. Kaya baka yung iba eh mag-reak, yung titulo po eh patanong – Satur Ocampo Para Presidente?

Ito po ay aking opinyon at walang intensyon na manira o pulaan ang mga nasa kaliwa. Sabi nga po eh walang sinuman ang may monopolyo sa blogospero para magpahayag ng saloobin at opinyon. Huwag din pong magtaas ng kilay at sabihin na di lapat sa lupa at suntok sa buwan ang mga pinagsasabi, nag-aastang “political
analyst” na pudpod. Padampot- dampot ng pagtingin, sa katunayan ay di na alam
ang pampulitikang sitwasyon pati na ang mga “political spectrum” ng bansa. Uulitin ko, isa lamang po itong opinyon ng isang pinoy na lumalangoy sa daigdig ng sapot.

Nabuo ang imahinasyon na ito, nung pang nakaraan taon, isang kumpare ko ang dumalaw at mag-umpugan ng ilang boteng beer, di na ko nakatiis na ilatag na
may ideya ko na ba’t hindi lumaban si Ka Satur para presidente, gusto ko iyon i-post sa aking blog. Positibo naman yung sagot niya, gawin mo pare, pero di sa punto na kinukwestyon mo sila.

I-float ko ito tru text sa ilan kaibigan para ma-validate yun iniisip ko. Nag-reply
naman sila, i-save ko, chek ko sa celfon yung saktong araw- Agosto 30, 2009,

” Suntok sa pluto, kaka. Masang pinoy ay bumuboto hindi sa husay, integridad o adyenda. Maski senador mahihirapan si Ka Satur. Maski wagas ang puso niya sa bayan, di yun ang usapin, makinarya.”- Ompong

“Kasi alam naman nila wala silang kakayanang magpanalo lalo sa kalagayan nila. All their efforts will go to waste if ever…”- Al

“Di pa nila kaya tol, senador ang alam kong balak nila, mukhang didikit sila kay Mar…”- Joey

” Bakit hindi pre? Matapos maihayag ang mga nagnanais na tumakbo bilang pres. at vice-pres. Higit na may kakayanan si Satur. Kaya lang yung winnability. Magagamit lang siyang propaganda.”- Al

“Masusubo lang sila. Marami silang lulunukin na mahirap lunukin. Marami silang lalabagin sa prinsipyo ng kilusan. Mas magulo etc.” – Joey

I-save ko lang mga ito at dumaan pa ang mga araw naging abala sa mga iba pang bagay, bagyong Ondoy, pagsulat ng mga tula.

Napilitan ko nga lang gawin ito kahit na may dapat akong sulatin ngayong gabi (Nov.21,2009) napaangat ako sa aking upuan ng mabasa ko sa isang “blog” yung latag na tanong ni Tonyo Cruz, isang blogista- ” Honest question:What if Satur Ocampo runs for president on a concrete platform of reforms–jobs and justice, food and freedom?”

Teka, teka mukhang umaayun ito sa matagal ng umuukilkil sa utak ko. Sa loob- loob ko me kasamahan o kaperahas din pala kong mag- isip na suntok sa buwan.

ANG AKING DISKURSO

1. Para sa akin, ang eleksyon 2010 ay isang hamon sa mga kaliwa (anumang spectrum ito) na mag-alok ng isang alternatibong kandidato sa antas ng pangulo.
Sasabihin ng iba, di pa hinog. Habang ang burgesya ay nag-aalok ng alternatibo, lumilitaw na ang mga nasa kaliwa ay walang maialok na kandidato.

2. Masisi ba nila ang mamamayan kung isumbat sa kanila na nililito ninyo kami, para din kayong trapo na palundag-lundag sa ibang partido. Kahit na nga sabihing alyansa lang ito. Pwede bang idahilan din sa kanila na kung si Mao eh nakipag-alyansa sa mga Kuomintang, sabi nga eh sanay din makipag-sayaw sa mga dimonyo. Baka suma-tutal ay sabihin ng mamamayang pinoy na para na rin kayong trapo.

3. Sagot ng iba, ang eleksyon ay masalimuot na usapin, isa na rito ang makinarya. Eh kung ibalik ng masa yung argumento na “nasaan ang sinasabi ninyong malawak ninyong kasapian mula kanayunan hanggang kalunsuran, mga masang organisado,
mataas na kamalayan at di kayang bilin ang boto, handang gumampan para sa ikapagtatagumpay ng simulain. Nasaan ang inyong eksperto sa mga paglulunsad ng boykoteo sa mga pamantasan at welga sa pabrika na pinangungunahan lang ng ilan sulong na aktibista?

4. Sabihin ng iba, mas hahanga ako sa mga kaliwa kung matalo o manalo pinanindigan nila ang kanilang political party. Mayroon silang iniaalok na kandidato sa mas mataas na antas ng kandidatura. Parang mga political party sa ibang bansa, kahit maliit lang sila, lumalaban.

5. May mga pahayag sila nung di pa lumilinaw ang re-allignment na balak nilang kausapin si Noynoy (sa mga dyaryo at balita). What if, (alam naman natin na di sila pa- popormahin ng mga SD) what if nga lang, kung pumayag sila Noynoy na maging guest candidate sila Ka Satur, paano ang maging handling nila sa isyu sa Hacienda Luisita? Paano naman kaya sasagutin ang isyu kay Villar na isa siya sa lumalabag sa isyu ng land conversion, na isa ito sa ipinaglalaban ng mga militanteng samahan.

6. Satur Ocampo lang ang masasabing senior at may kwalipikasyon para ipanlaban
sa mas mataas na antas ng kandidatura. Bibilang pa ng ilan panahon o taon kung sakali mang mag-desisyon ang kilusang kaliwa na sumabak sa panibagong laban.

7. Ang paglaban ni Perlas ay isang senyales ng panibagong yugto ng eleksyon, ibig kong sabihin lumilitaw na hindi siya nuisance candidate, hindi ko rin sinasabi na mananalo siya, sa akin lang naman ay huwag na nating hintayin na sabihing, mabuti pa siya at may inialok na alternatibo, labas sa kasalukuyang labanan ng mga trapo.

Sa huli, may komentong susulpot na di naman eka kami nangangarap sa sinasabi o inilalako mong diskurso. Hihintayin pa ba nating makarinig na “wala din pala kayong pinagkaiba sa mga trapo!”

(C) 2009 Kwentulang Marino
_________________________________________
imahe mula sa arkibongbayan.org

Matindi ang kalam ng aking sikmura,may kahalong kirot.Ilan araw na ‘kong sumasala sa oras ng pagkain,namimingi na ang aking pandinig.

Hindi ko mapiho kung anong kaluto ang aking naamoy,bumubusog sa nagmumura kong tiyan.Hinahatak ako nang matinding antok…

Nakasimangot ang “Queen of Spades”,gusto n’yang makisawsaw sa pagluluto ng iba pang kusinero sa palasyo.Ang una’y eksperto sa bulalo,dati syang kusinero sa kampo ng mga sundalo.Pangalawa’y mahusay magkaluto laluna’t pag panahon ng eleksyon,marami s’yang putaheng kayang ialok,nabibihisan ang mga luma ng putahe ,nagmumukha itong kaigagaya at kayang makabusog sa mag takaw-mata.Ikatlo’y eksperto sa sisig,mestisong Kapangpangan,mahusay din s’yang rumetoke ng mga putahe,kahit malapit ng mamanis ay nagagawan pa n’ya ng solusyon.Kaya nga n’yang pakainin ang daang libong kampon ng simbahan.Lahat sila’y na treyn sa mga tanyag na culinary institute sa Estados Unidos.

Kailangan pa nila ng dalawang dagdag na aasiste sa kanilang pagluluto malapit na kasi ang piging sa palasyo.Na treyn na din sila sa U.S pinamamadali ang kanilang pag-uwi.

Ang lahat ay imbitado mula sa mga bigating politiko,hasendero,gambling lord,obispo,diplomat,drug lord, at coño.Bukas din ang pintuan para sa mga ordinaryong tao,sa mga taga-iskwater,isnatser,akyat-bahay,piyon,tricycle driver,vendor,ofw,saleslady,sa mga adik,bugaw at prostityut.Bubundatin nila ang lahat ng mga timawa!

Ipamumukha ng “Queen of Spades” at kanyang mga kusinero na sila lang ang may kakayanan magkaluto at maghain ng masarap na mga putahe,sumagip sa matinding kagutuman ng mga timawa at higit pang busugin ang mga nasa kapangyarihan.

Ang mga nagtatankang maging kusinero sa palasyo ay pasasamain ng dalawang manggagaling sa U.S.Ipagsisigawan nila sa korte,dyaryo,t.v,radyo na sila ang naglagay ng lason sa mga pagkain,sila ang may kagagawan ng pagkisay at pagbula ng bibig ng mga tiga-iskwater,isnatser,piyon at ng iba pang patay-gutom.Pagsabog ng mga bundat na tiyan,pagdurugo ng mga mata’t gilagid ng mga imbitadong politiko,diplomat,obispo at mga coño.

Papasok sila sa bitag,kakainin nila ang pain.Magigipit ang mga inanaakusahang naglagay ng lason at ang isa pang kusinero na pipilay-pilay.Hihingi sila ng tulong sa mga kaalyadong politiko,coño at mga sundalo.Pakikilusin nila ang kanilang mga organisadong pwersa.Tiyak na magugulo ang piging,sasambulat ang mga masarap na pagkain,mga nangisay at tumirik na mata ng mga timawa.

Ngigisi lang ang “Queen of Spades” aroganteng ididiklara ang
matinding-Golpe!

“Mga hunghang,naniwawala kayong may iba pa ‘kong kabayong patatakbuhin mula dito sa palasyo?!” paismid na titingin sa mga kumikisay na mga panauhin…”nasa akin pa rin ang huling baraha,ako lang at ang aking mga matatapat na kusinero ang makasasagip sa kagutuman at paghihirap ng bayang ito!”

Panay ang halo sa kawa ng mga alipures na kusinero.Hindi maipinta ang saya sa kanilang mga mukha.Hindi ko rin mawawaan kung anong kaluto ang muling hinahalo sa kawa…lumikot ang talukap ng aking mga mata,bumilis ang paghinga,tumagaktak ang pawis ko sa mukha,sumigid ang masansang na amoy at kasabay ang pagyugyog ni Ria na ka live-in kong puta ang sabing…”binabangungot ka!”