Napangiti na hinaluan nang kurot sa’kin didbdib ang kababasa ko lang nyus- ‘Pinoy loses job for ‘un-Australian toilet habits’ Sa loob-loob ko’y iisa lang ang kinasapitan nating kapalaran – Amador Bernabe, 43 machine operator sa Townsville Engineering Industries (TEI) -diskriminasyon!
Narating ko na rin ang Townsville sa Australia, mismong dito rin s’ya nakatikim nang diskriminasyon. Kung bakit si Amador Bernabe ay natanggal sa kanyang trabaho dahil lang sa paghuhugas ng puwet at di sa pamamaraan nang paggamit ng tisyu! Sa akin naman ay hindi sa usapang hugas puwet.
Gumimik kami ni 3/Officer Isidro Natalaray sa isang disco bar, totoo pag-usapang sayaw alaws akong binatbat. Sa lahat ng marinong pinoy tonto ako sa sayawan,’yan ang madalas ikantyaw sa’kin ng mga babae sa South America. Banat ba naman sa amin nung dalawang Australyano “saan ba kayo galing na tribu?” napaka-primitibo daw yun sayaw namin.
“Wala ka na kakong pakialam sa sayaw namin at ‘yun iniinom namin ay hindi kayo ang nagbabayad!” may paghahamon ‘kong sagot.
Naalala ko tuloy si Sr.Chit, isang madreng pinay na nakatalaga sa isang Seaman’s Center.
“Akala mo ba lahat ng mga Australyano na ‘yan eh sanay bumasa, hindi rin nakapag-aral ang mga ‘yan, mayayabang ‘yun mga nangdidiskrimina na ‘yan, eh ano ba dati ang Australya- tapunan lang ng mga patapon na tao mula sa Britanya” pagmamalaki n’yang kwento.
Sa batas ng pananakop, kailangang ipakita mo na superyor ka sa lahat ng aspeto-lahi, pamamalakad, pag-iisip, pagkain, musika, pelikula, lakas pang-gyera at iba pa. Hindi kataka-taka na ang mga nasakop o nakolonyang bansa ay ganun na rin ang pag-iisip, kumilos at kadalasan ay mas masahol pa sa kanilang mga amo.
Bawat lipunan o indibidwal may “prejudice” o hindi paggalang sa ating kapwa o kanyang kulturang pinagmulan. Mismong tayong mga pinoy ay dinidiskrimina natin ang nanggaling sa Bisaya, Kabikulan at mga kapatid natin sa Mindanao.”Bisaya ka ba?” may tonong lahat ba nanggaling sa Kabisayaan ay katulong o kasambahay?
Nakaraang buwan, tinanong ko ‘yun isang beterano na matagal na rin naninirahan sa U.S
“Sino po ba ibinoto n’yo, si Obama po ba?” pakumbaba ‘kong tanong.
“Ba’t ko iboboto ‘yun alam mo bang ‘yun mga negro na ‘yan ang karaniwan gumagawa ng krimen sa U.S?” arogante n’yang sagot sa’kin.
Karaniwan persepsyong nakukuha ko sa pakikipag-usap sa mga pinoy naninirahan sa U.S at Canada ay mababa ang pagtingin sa mga itim, midel istern at Latino.
Nagmamalaki tayong malinis sa katawan, ilan beses tayong maligo sa isang araw. Sa usapang OFW may diskriminasyon tayo sa mga Intsik, Koreano na bihirang maghugas ng pekpek ang mga kababaihan nila. Ang mga Koreano naman, “bat daw tayo kumain ng naka-kamay”? Katwiran naman nung kausap kong kabayan nag-trabaho sa Korea.”kanan naman ang ginagamit natin, sila nga pag-pumufu hindi naghuhugas, tisyu lang!” kontra-argumento n’ya.
Sa barko, nakipagtalo ko sa isang opisyal na Griyego, ipinagmamalaki n’yang mayaman ang kanilang kasaysayan kesa sa mga Intsik.
“H’wag mong maliitin ang mga intsik dahil mayaman din sila sa kasaysayan,” nayayamot ‘kong sagot. Bat ko daw alam, siguro komo mutsaso lang ang trabaho ko sa barko, ganun na tingin sa akin.”nagtapos ako sa kolehiyo” tumahimik!
Ayaw nilang pritong daing o tuyo; nagdidipa sila na sobra ang baho. Ala rin magawa, Pwede ba sila sa pinoy na makikipag-away pag pritong tuyo na ang pinag-usapan, magkaka-mutiny sa barko! Nakagawa tuloy ako ng isang tula dahil sa pangyayaring ito na may titulong “Salungat Sa Agos” (tingnan sa kategori-Tulang Byahe) ilan sa linya ay;
pritong daing
h’wag laitin
igaya sa amoy
rasistang kambing…
Mahalaga, anuman kulay natin, lahi, kinakain at itinatae, gumagamit man tayo ng tisyu o hindi, nagkakamay o kubyertos, sama-sama man ang pagkain sa isang plato, tumatakam, amoy sibuyas o tupa man ang hininga’t kili-kili, hindi regular na naghuhugas ng kepyas, pang-kulturang pagrespeto sa kanilang kinairalan gawi at paniniwala ang kailangang ikuti sa mga superyor at rasistang isip!
(c) 2009 Kwentulang Marino
Kwentulang Marino 