“Buhay na buhay ang istorya sa libro ni John Perkins na Confessions of an Economic Hit Man sa aking bansa…”
Para namang nanadya ang pagkakataon. Katatapos ko lang basahin ang libro ni John Perkins, Confessions of an Economic Hit Man (2004)
kung saan ay isa siya sa mga instrumento ng U.S para higit na mapagsamantalahan ang mga mahihirap na bansa sa larangan ng ekonomiya, politika, kultura at militar.
Nasabi kong nanadya dahil nabasa ko sa kolum na With Due Respect ni Artemio V. Panganiban sa Philippine Daily Inquirer (March 21, 2010) na may titulong “To be a holdover president, GMA needs the U.S”
Sa nasabing artikulo ay bumisita pala nitong Marso ang National Democratic Institute U.S based think-tank na mas naka-kiling sa administrasyong Obama. Nakipag-pulong sila sa may 30 organisasyon sa 27 beses na upuan. Bago sila umalis ay nag-iwan sila ng 11 pahina na ulat/rekomendasyon.
Naikwento din ni Artemio V. Panganiban na bumisita sa kanyang tahanan ang isa sa kinatawan ng NDI na si Dr. Jamie F. Metzl, nagtapos sa Oxford at Harvard. Personal nilang pinag-usapan ang mga posibilidad na mangyari sa eleksyong darating.
Tunay Na Mukha Ng National Democratic Institute (NDI)
Ano’t hindi ako nagkasya’y may kung anong kuryusidad kong tiningnan sa web ang pangalang Dr. Jamie F. Metzl, isa siyang eksperto sa tinatawag na “public diplomacy,” visiting scholar ng Carnegie Endowment for International Peace na sa maraming pampulitika’t iskolar na librong nalathala ay instrumento o front ng CIA. Sa kanyang artikulong nalathala na U.S Must Win Battle of Images
ay mapapansin ang pagbibigay niya nang direktiba o paglikha ng isang opinyon. Click ko rin ang profile ni Madeleine K. Albright bilang chairperson ng NDI, sa mga nagmamasid sa politika alam na nang lahat na siya’y naging dating nanungkulan sa State Department. Isa sa interesadong natuklasan ko’y nagtayo siya ng isang international strategy consulting firm– Albright Group (2001) na pangunahing kliyente ay gaya ng Coca-Cola, Merck, Dubai Ports World & Marsh & Mclennan Companies. Nakaka-excite pa nito, bukod sa Federal Fund ang nagpopondo dito, nitong 1998 ay nagpondo na rin ang Democratic Century Fund may diin pa dito na “It is managed by the Emerging Markets Group” na kyuryus kong mas tsinek ang pangalang Gregory Fossedal na nasa BOD at may posisyon din na Chief Investment Officer ng DCF. Karamihan sa BOD ng DCF ay dominante ng grupo nila Gregory Fossedal bilang chairman ng Alexis de Tocqueville Institute (AdTi), sabi pa- right-wing think-tank, produced reports & policy research.. Marami silang kliyente sa ibat-ibang larangan ng negosyo, agrikultura, pinansya at imprastruktura. Pati na ang World Bank, Asian Development bank ay kliyente nila. Ibig sabihin di pala tuwirang mga democrats lang ang bumubuo sa NDI! Pati na ang mga nasa right-wing!
Pagsusuma
Ang pagpunta nila dito sa bansa ay hindi nangangahulugan ng kanilang mission statement, tumulong para sa ngalan ng demokrasya at tugunan ang kahilingan ng ilang mga pinoy sa U.S na pagpaabot kay Obama na matiyak na maging maayos ang eleksyon. Para sa akin, ang pakikipagpulong nila sa usapin ng eleksyon,
1. Tuwiran nilang ma-asses ang sitwasyon ng bansa sa pakikipag-pulong sa 30 organisasyon at pakikipag-usap sa mga piling personalidad na lumilikha ng opinyon;
2. Nagsisilbi pa rin ito sa seguridad o katatayuan ng kanilang mga kliyente at kabuang interes ng U.S sa bansa.
3. Pagpaparamdam kay Arroyo at sa iba pang politiko na anumang hakbangin ay kailangan nila ang basbas ng U.S laluna’t makakasama sa kabuuang interes nito.
Nanadya
Muli kong sinulyapan ang libro, hindi ko maiwasang mangiti at mag-isip nang malalim. Buhay na buhay ang istorya sa libro ni John Perkins na Confessions of an Economic Hit Man sa aking bansa.
Emanzky88
21 Marso 2010
© 2010 KWENTULANG MARINO