(Sa Kasagsagan Ng Kaguluhan Sa Thailand)

Makahihindi ba ako
sa iyong
payapang mukha.

Sa malambing na
pakiusap
na makitulog sa aking
kanlungan.
Hinilot mo ang hindi ko
mangiting likod,
mga ugat na nangalay
sa maghapong
pag-aalay.

Nilandas nang lawayang
dila
ang iyong pusod na may
pilat.
Tinahi ng karahasan
na sa pag-ibig ay
salat.

Humihimig ka ng
oyayi
sa inilagak mong
anak.
Binabagabag ang
tiyan
nang isang beses
na anihan.
Tinalo nang habag
ang naghuhumindig
na libog
at yabang ng
bayag.

Malilimutan ko ba
ang iniwan mong
imahe
ni Buddha.

Tagubilin
ay laging
gawin,
sa ibaba ay
labag
sa itaas ay
pagpuri.
Karahasan
ay laging
iwaksi.

Malilimutan ko ba
ang iyong
payapang mukha.

Nanariwa ang mga luhang
gumuhit
sa aking gunita,
habang sa kasagsagan ng
kaguluhan
ay nahahati ang iyong
bayan,
sa dalawang kulay na
pula at dilaw.

Emanzky88
Mayo 20, 2010

© 2010 Kwentulang Marino
*
Si Na ay isang babaing nakilala ko sa laot ng Thailand may 16 na taon na ngayon ang nakaraan. Saan ka man naroon ngayon. Para sa iyo ang tulang ito. Salamat na minsan ay may naibahagi kang karanasan sa aking buhay.
***
imahe mula sa Flickr.com

2252648200_55ec985791

“Laking gulat na pinaghalong saya nang matanggap kong isang express mail mula sa Pattaya, Thailand…”

Labing anim na sulat pa ang hindi ko nai-post ukol kay Ioanni Sapountsis. Mahigit sampung taon na kong hindi nakakatanggap ng sulat o balita mula sa kanya. Laking gulat na pinaghalong saya nang mataggap kong isang express mail mula sa Pattaya, Thailand.

Agad-agad kong binuksan ang sobre na lakip ang isang postcard. Nakasaad sa sulat (minabuti nating i-post sa orihinal na teksto kahit mali ang balangkas ng pangungusap at grammar para ipakita at ipadama din na hindi sadka ang kakulangan sa ingles para mabuo at ugnayan nang isang tunay na magkaibigan) ;

July 08,2009

My Kompare,

Im Yannis. Youre cook from CLIPPERVENTURE. Hope
youre all family is good ASIAH now about 13 years.
I like see you and all family, me also work series my new
wife pilipina from Cebu. Now me is Thailand vacation if
you resive this card. You write adress my wife to
Cebu also your telephone. Because if resive my
family for my wife me call you.

Nakakataba ng puso dahil sa tagal ng mga taon ay naalala pa rin niya ko.

Pinadala ko sa Cebu ang ilang litrato naming mag-anak at isang card nang pasasalamat.

Dalawang linggo pa ang lumipas at isang tawag mula sa Singapore ang aking natanggap. Ramdam mo sa kanya ang saya. Ilan araw lang at pupunta naman sila sa Malaysia. Kung papalarin makauwi sila ng Oktubre sa Cebu ay balak niyang makita ang kanyang inaanak.

Natatandaan pa rin niya ang isang kwento tungkol sa sapatos na Nike
na aking binili sa U.S. Kinagat kasi niya ang pinaka-kahon nito at kinakantyawan akong bakit ko nabili ang ganun kamahal na sapatos (mga 1995 yun at may kamahalan ang naging bili ko). “Maraming naghihirap na Pilipino at yan ay suot-suot mo.Para mo lang silang iniingit,” tanda ko niyang pangangantyaw nuon habang kami ay naghahanda ng tanghalian sa mga crew. Ang tutoo tumatak sa isip ko yun sinabi niya at may kanti nang pangongon-sensya.

Nakakatuwa na may isang nakilala kong tulad niya na hindi naging hadlang ang kultura at nasyunalidad.

Kagabi ko lang nalaman na may malakihang rally ngayon sa Makati nang mapadaan ako sa gma news.tv.

Pumosisyon na ang 24 na senador na tutol sila,na ang may kapangyarihan lang bumoto ay ang kongreso, syempre nga naman itsapwera sila. Pati na, ang ilan obispo ng simbahan katoliko at JIL ni Bro. Eddie Villanueva, PMP ni Erap, bisnes sektor at mga militanteng grupo ay “nag-merge” na.

Mukhang nagkakaroon na ng “polarization” ‘yun nga lang tipong hilaw pa. Kakayanin ba nila ang nangyari sa Thailand na inokupa ang pangunahing airport at ilan establisyamento ng gobyerno? Sabagay “muscle flexing” pa lang naman ika ‘yan masyado ka naman ekang atat. Ang tanong gumagalaw na ba ika ang militar? Solido ba ang simbahang katoliko, kasama o sasama ba sila Bro.Mike Velarde?

Sa tingin ko parang pagkain na naulaw ang masang noypi sa isyu ng impeachment, cha-cha, con-con, con-ass at kung anu-ano pang ka-asholan!
Ang ikina-elib ko kasi sa mga tao ng Maylakadyan, na anticipate nila ang isang bagay, malakas ang kanilang makinarya para bang KGB at CIA, me political officer sila sa mga estratehikong pwersa sa lipunan. Baka naman sabihin nyo mahilig ako sa mga Hollywood film na ang tema ay espionage, counter-intelligence, political assasination, terrorist o revolutionary setting. Hindi kayo nagkakamali, kaya minsan nakikiliti ang utak ko, bat kaya ang El Shaddai ay hindi mapasama sa rali? Masama yan, ang mag-isip na walang batayan, meron pa mandin akong panyo ng El Shaddai, kulay green na bigay din sa akin ni kumpareng Elmo, isa din seaman. Patawad po Bro.Mike!

Mag ala-Thailand tayo? sila lang daw ang gumaya sa atin. Kawnter naman nila, na tsambahan lang daw natin noypi. Bat ilang EDSA na nga naman ang ginawa ay di madale “small but terrible” Hindi kaya na underestimate ang talino ng mga oposisyon at mga militanteng grupo at sa kabuuan ay ang masang noypi? Sabi, iba daw ang internal na lakas ng mga taga-Thailand, may kolektibo o pambansang kamalayan ang Thailand na wala tayo, hindi sila tuwirang napasakop sa mga dayuhan.

Sige na, wala na kung wala tayong tinatawag na kolektibo o pambansang kamalayan (nakakain ba ‘yun?) Ang bato naman natin sa mga Taylander, meron ba naman kayong pag-uugaling “unpredictable”- “kapag napuno na ang salop, dapat nang kalusin!”

(c) 2008 Kwentulang Marino