Note: Nagbago na moda ng komunikasyon sa atin bansa at maging sa pagbabarko.Ang dati-rati nating sulat o liham ng mga OFW at marino, natapos na kontrata’y di pa natatanggap ay pinalitan ng celfon at internet.
Para sa akin ang sulat ay isang “social documentary” na unti-unting naglalaho.
Si Erwinda ay isa sa mga babaing Indonesyana na nagtatampisaw sa laot ng Samarinda, Banjarmasin at Pontianak na nagbibigay aliw sa mga marinong may ibat-ibang nasyonalidad, mas popular sila sa katawagang mga babaing “akyat-barko” Gaya nang iba pang ilalabas sa kategoryang- Mga Sulat Mula Sa Laot, minabuti nating itago ang tunay nilang pangalan bilang pag-respeto sa kanilang pagkatao’t may kaselanan ang paksain.
Hindi ko ninais i-post ito para lamang sila’y libakin, husgahan, pagtawanan o gawing isang “piyesang panliteraratura” ang mga nasabing sulat. Layunin ‘kong maipakita kung anong kanilang kalagayan, paano sila mag-isip at lumangoy sa agos ng buhay.
Pitong (7) pirasong sulat ang ingat-ingat ‘kong halos ay may isang dekada na rin ang nakaraan mula ng makilala ko ang mga Indonesyanang umakyat sa’min barko. Kahit na nga sa barko umikot ang istorya, walang petsa ang mga sulat na sa karaniwan ay nilalagay ito, hindi natin batid ang tunay na kadahilanan. Kung pagbabasihan ay ang aking “travel journal” sa pagitan ito ng Abril-Mayo 1998 na kung saan ay nagpalipat-lipat ang barko sa mga nasabing lugar.
Mapapansin ang kanilang pagsisikap na makipag-komunika sa wikang Ingles kahit na nga may maling ispeling o pagkakasalansan ng mga salita pero mapapansin din ang ilan paggamit nila ng mga salitang gaya ng “culture, far across, Asia, you make me crazy honey, wonderful, spaces between us,”- ay may kiliti at lalim sa babasa. Wala akong ginalaw sa orihinal na sulat, maliban na lang sa tunay na tel. no. nya na nirambol ko na lang para itago ang totoong numero. Ang mga dotted line ay nangangahulugang nasira o na dameyds na ang porsyon ng sulat dahil sa katagalan nito. Isa pa lamang ito sa pitong sulat nailalabas ng Kwentulang Marino.
Sagwanin natin ang Erwinda’s Journey!
For Captain:
Honey, I don’t know what happen to me. I can’t forget you and everytime I always remember you. I don’t know why I love you very much. And I’m crazy about that. Every night in my dreams I see you. And I feel you… that is how I know you go on. Far across the… spaces between us. You have come to show you go on.
Why you come inside my heart if you can’t stay in my heart? Why you come and you must go. Why? tell me if we can’t be together why you give me love like that. Why? You make me crazy honey! You give only a few time and a very wonderful time which I never feel like this before. Thank’s honey for your best time you give me. But why only a little?
Wherever you are. Near far I always miss you please. Do something for I forget you. Because I think. It’s very imposible to see you again. Please let me be together with you until you leave Indonesia in the last port. If you’ll come back to Indonesia, please remember that I will always waiting for you and don’t forget your promise that you will buy for me something in Amerika. I’m always waiting.
Ok! that’s all. I will stop my write until here.
With Me:
Erwinda
(c) 2009 Kwentulang Marino
Kwentulang Marino 