Halos mag-isang linggo na ang pagkakasaksi sa ngumiting buwan, ang dalawang mata ay kumakatawan sa Venus at Jupiter. Marami sa ating mga pinoy ang nanghahawak sa mga simbolismo, pangitain, pamahiin laluna’t sa mga nakatatanda sa atin.
Nakatimo pa rin sa isip kong sabi ng mga matanda,”kapag nakakita ka ng buwan na pataob o nakaturo sa lupa ang mukha, ito’y magdadala ng swerte o magandang pasok ng taon, kung ito nama’y pasalok, ito’y nagbabadya ng matinding kahirapan, gyera at salot.”
Marami ang nagsasabi na kaya nangiti ang buwan ay katawa-tawa na ang nangyayari sa bansa natin. Para sa iba, isang joke na lang daw ang ginawa ni Jocjoc Bolante ang pagpapa-diretso n’ya sa St.Luke’s Hospital at kung paano paikutin ang mga senador, nangiti ang buwan, kung paano ibasura ang kaso ng “Impeachment”, sabi ng iba, ito ang tinatawag na “Anarkiya ng Mayorya”, nangiti ang buwan, dahil sa oras nang mataimtim na pagdadasal sa Malacañang ay may mga nalulukot na mukha, nangiti ang buwan, dahil lumutang na naman ang cha-cha, con-con, con-ass (hole nila!).
Para sa akin gusto kong burahin ang mga iniisip ng iba, bigat na bigat na tayo sa mga nangyayari sa atin, dumudugo na utak ko sa pangyayari sa melamine, global financial crisis (karma kaya ang nangyayari sa U.S? wag naman sana me relatib din ako don), Mumbai Terror Attack!
Ngumiti ang buwan. dahil sa laban ni Pacquiao ke Dela Hoya (habang tinatayp ko ito di ko pa alam kung sino ang panalo). Manalo o matalo si Pacquiao, para sa akin (baka pwedeng sa inyo din) PANALO ANG PEOPLE’S CHAMP! Dapat natin s’yang ikarangal, magdiwang tayo dahil may isang pinoy na kumakatawan sa adhikain ng isang tagumpay, paglaban sa kawalang pag-asa, katangian ng isang mandirigma, malikhain at disiplinado. Makapagdagdag s’ya sa buslo ng ating ” kolektibo o pambansang kamalayan. “Sabi,gawin natin si Manny Pacquiao na isang ehemplo bilang pagkikilanlan natin na isang Filipino, ‘yun nga lang, maging gising tayo sa katotohanan na hindi isang mesiya si Pacquiao na hahango sa ating lusak nang pighati at kagutuman.
Teka, kasasabi ko lang na h’wag gawing komplikado ang mga bagay, baka ibalik mo lang sa akin na kahit gawin ehemplo si Pacquiao ay di naman talaga maisabuhay nating mga noypi ang mga simbolismo’t aral.
Ganito na lang, hahabol pa kasi ko sa laban, ayoko naman na tipong isusubo sa iyo ang lahat ng kasagutan. pwedeng mag-isip ka naman o kaya ay…. itanong mo sa buwan!
(c) 2008 Kwentulang Marino